Δημητσάνα (Τμήμα Β)

Κουφώματα

Με μια πρώτη ματιά στα κτίρια της Δημητσάνας διακρίνονται δυο δεσπόζοντες τύποι ανοιγμάτων, οι οποίοι συνυπάρχουν στις περισσότερες παραδοσιακές κατοικίες. Ο πρώτος τύπος αφορά τα ανοίγματα του χώρου κατοίκησης (συνήθως β’ και άνω στάθμη), τα οποία έχουν κατακόρυφη διάταξη με διαστάσεις 1 x 1.5 μέτρα περίπου. Ο δεύτερος τύπος αφορά τα ανοίγματα του χώρου που χρησίμευε ως αποθήκη αλλά και ως στάβλος. Πρόκειται για μικρών διαστάσεων οριζόντια  ανοίγματα, τα οποία βρίσκονταν σχετικά ψηλά στον τοίχο.

Βέβαια, πέρα από μια πρωταρχική διμερή διάκριση παρατηρούνται επιμέρους τύποι ανοιγμάτων, ανάλογα με την λάξευση, το μέγεθος ή τον αριθμό των πετρών αλλά και τον τρόπο δομικής σύνδεσής τους με την τοιχοποιία.

Τέλος, τα ανοίγματα μπορούν να διακριθούν ανάλογα με το κόστος κατασκευής, αφού, πέρα από τα συνήθη, παρατηρούνται πρόχειρες ξύλινες κατασκευές σε φτωχικά κτίσματα (αποθήκες, πρόχειρα καταλύματα) αλλά και ιδιαίτερα επιμελημένες κατασκευές με πλήρη λάξευση των πετρών σε σημαίνοντα κτίρια (εκκλησίες, δημόσια κτίρια).

Το πλαίσιο που διαμορφώνει το κάσωμα του κουφώματος είναι ξύλινο, πάχους 10 εκατοστών. Τοποθετείται μέσα σε μία περιμετρική εσοχή η οποία διαμορφώνεται από τις πέτρες του ανοίγματος. Πάνω σε αυτό το κάσωμα συνδέονται τα τζαμιλίκια και τα, αποτελούμενα από μαδέρια, σκούρα. Η σύνδεση του κασώματος με την τοιχοποιία επιτυγχάνεται με τη βοήθεια των τζινετιών ( μυτερά μεταλλικά στοιχεία). Ορισμένα τζινέτια είχαν κατάλληλα διαμορφωμένη απόληξη για να λειτουργούν ως μεντεσέδες για τα σκούρα.