Εξέλιξη - Ανάπτυξη

Στη Δημητσάνα είναι ορατές τέσσερις κύριες οικιστικές ενότητες οι οποίες προέκυψαν σε διαδοχικές φάσεις ανάπτυξης.

Κάστρο
Αποτελεί τη πιο παλιά εγκατάσταση, μέσα στα τείχη της Ακρόπολης της αρχαίας πόλης Τεύθιδος και τον αρχικό πυρήνα του οικισμού. Αναπτύσσεται νοτιοανατολικά, στους πρόποδες του λόφου. Χαρακτηριστικό κτίσμα της περιοχής αποτελεί η Εκκλησία Ταξιαρχών.

Πλάτσα
Η μερική επέκταση έξω από τα τείχη προς βορρά και ανατολή, χωρίς να ξεπερνάει το όριο του λαιμού, μάλλον πραγματοποιήθηκε κατά τη μεσαιωνική εξάπλωση. Κέντρο της αποτελεί η πλατεία του Αγίου Γεωργίου (ιταλική ονομασία: Πλάτσα). Σε αυτήν την επέκταση δεν παρατηρούνται στοιχεία τούρκικης εγκατάστασης. Η μορφή ανάπτυξης της είναι σχετικά άναρχη με δρόμους που εξελίσσονται ακτινωτά ως προς το Κάστρο, που συνεχίζει να αποτελεί πυρήνα του οικισμού. Οι Εκκλησίες του Αγίου Γεωργίου και Αγίου Δημητρίου υπάγονται σε αυτήν την οικιστική ενότητα, αποτελώντας ιδιαίτερα κτίσματα του οικισμού τόσο για τη συμβολική τους σημασία όσο και για τη χρησιμότητα τους.

Αγία Κυριακή
Κατά το 18^ο αιώνα, ως αποτέλεσμα γενικότερης ακμής του οικισμού πραγματοποιείται γραμμική επέκταση προς τα ανατολικά του κάστρου που ξεπερνά το λαιμό. Στην περιοχή αυτή εμφανίζεται η πρώτη κεντρική βατή αρτηρία που ξεκινά από το πέταλο και καταλήγει στην πλατεία της εκκλησίας της Αγίας Παρασκευής, η οποία διαδραματίζει το ρόλο του πυρήνα του οικισμού.  Ο τρόπος ανάπτυξης της διαφέρει από αυτόν της προηγούμενης περιοχής, αφού εξελίσσεται γύρω από το δικό της πυρήνα. Το δημοτικό σχολείο της Δημητσάνας και η Εκκλησίας της Αγίας Κυριακής εδρεύονται σε αυτήν την περιοχή. Η επέκταση αυτή λαμβάνει χώρα μέχρι τις αρχές του 20^ου αιώνα.

Αγία Παρασκευή
Η γενικότερη και τελευταία επέκταση του οικισμού προς την ανατολική μεριά του υψώματος. Πραγματοποιήθηκε στη διάρκεια του 19ουαι. και στις αρχές του 20ου κατά τον οποίο άρχισε και η υποβάθμιση.  Για το λόγο αυτό σημειώθηκε και μετατόπιση του κέντρου στο λαιμό και αναπτύχθηκε με την μορφή προέκτασης της προηγούμενης. Το γυμνάσιο της Δημητσάνας και η ομώνυμη Εκκλησία βρίσκονται στην περιοχή της Αγίας Παρασκευής, σε μια βέβαια σχετικά μεγάλη ακτίνα από αυτήν.

Στα τέλη του 19^ου αιώνα κατασκευάζεται ο κεντρικός δρόμος της Δημητσάνας, στη θέση του σημερινού πετάλου, θέση η οποία γίνεται και ο νέος πυρήνας του οικισμού. Στα πλαίσια της άναρχης οικοδόμησης που παρατηρείται από τα μέσα του 20ου αι.  και μετά, νότια της περιοχής του Κάστρου εμφανίζεται αυξημένη συγκέντρωση νέων κτισμάτων κάτω από μια κεντρική αρτηρία, χωρίς όμως να σηματοδοτούνται ξεχωριστές περιοχές. Η περιοχή αυτή ονομάζεται σήμερα Άγιος Χαράλαμπος η οποία είναι ενορία της αντίστοιχης Εκκλησίας. Σε αυτή την περιοχή συμπεριλαμβάνεται και το τότε Παρθεναγωγείο, το οποίο πρόκειται να γίνει το Αρχαιολογικό Μουσείο της Δημητσάνας.