Αργαλαστής

Τρόποι Σύνθεσης Κτισμάτων

Αν και μετά τους σεισμούς, τις κατεδαφίσεις και τις κατασκευές μονώροφων αντισεισμικών κατοικιών του 1955, την καθολική πληθυσμιακή, οικονομική και πολιτιστική συρρίκνωση της επόμενης εικοσαετίας και με τις πρόσφατες τουριστικές «αξιοποιήσεις», ανοικοδομήσεις, ή και «αναπαλαιώσεις», η μορφή διαφοροποιήθηκε αισθητά, υπάρχουν ακόμα στοιχεία που πιστοποιούν αυτήν την πολεοδομική  ‘’εξέλιξη’’.

Παρατηρώντας σήμερα τα οικοδομικά τετράγωνα που ευρίσκονται πέριξ του κέντρου  του οικισμού (πλατεία),  διαπιστώνει κανείς το μικρό μέγεθος των οικοπέδων , την αστρέχα  αλλά και τα κτίρια να τοποθετούνται στο πρόσωπο του οικοπέδου κατά μήκος του δρόμου , διαμορφώνοντας αυλές στο εσωτερικό του τετραγώνου,  τα όρια των οποίων διαφαίνονται με δυσκολία.

Αντίθετα, καθώς απομακρυνόμαστε από το κέντρο τα οικόπεδα μεγαλώνουν και τα κτίρια τους τοποθετούνται στο μέσον τους, αφήνοντας συνήθως ίδια απόσταση από τα όρια και παρεμβάλλοντας  προκήπιο από τον δρόμο.

Φυσικά αυτό δεν αποτελεί τον κανόνα. Υπάρχουν σημεία στον οικισμό , σε απόσταση από το κέντρο του , που διαφοροποιούνται. Συγκρίνοντας δύο αναπτύγματα δρόμων από τις γειτονίες του Μουσείου και του Πηγαδιού διαπιστώνουμε διαφορές στην σχέση δομημένου – αδόμητου και στην σχέση τους με τον δρόμο.

Ενώ στην γειτονιά του Μουσείου Λαογραφίας  ο δρόμος έχει πλάτος που επιτρέπει την διέλευση αυτοκινήτου και τα κτίρια τοποθετούνται σε απόσταση τόσο  μεταξύ τους αλλά και από την οικοδομική γραμμή , στην γειτονιά του Πηγαδιού όπου ο δρόμος πλάτους 1,80 - 1,50μ είναι προσπελάσιμός μόνο από ανθρώπους και ζώα , τα κτίρια εφάπτονται μεταξύ τους και συνήθως χωρίς προκήπια.

Η διαφορά αυτή πιστεύουμε ότι οφείλεται σε δύο παράγοντες :

α) ο  πρώτος αφορά την οικονομική ευχέρεια των κατοίκων της γειτονιάς του Μουσείου που αντικατοπτρίζεται στις  αρχοντικές της κατοικίες και

β)  ο δεύτερος στον σεισμό του 1954 που σύμφωνα με τις μαρτυρίες των κατοίκων έπληξε σε μεγαλύτερο βαθμό την γειτονιά του Πηγαδιού. Η ανάγκη για την άμεση αποκατάσταση της πληγείσας περιοχής αγνόησε κάθε πολεοδομικό σχεδιασμό και  αλλοίωσε  τον παραδοσιακό χαρακτήρα του οικισμού.