Κατά τη διάρκεια της μελέτης στον οικισμό παρατηρήθηκε πληθώρα κτισμάτων με έντονες αλλοιώσεις οι οποίες μάλιστα σε πολλά από αυτά ήταν κοινές και σε παρόμοια σημεία. Αυτό βοήθησε στο να γίνει μια κατηγοριοποίηση σε δύο βασικούς τομείς.
Α) Ο πρώτος τομέας κατηγοριοποίησης των μεταγενέστερων παρεμβάσεων που παρατηρούνται είναι οι λειτουργικές αλλαγές. Οι αλλαγές, δηλαδή, που εμπίπτουν στη κάλυψη μεταγενέστερων αναγκών και στοχεύουν σε μία αποδοτικότερη μορφή κατοίκησης. Πιο συγκεκριμένα, σε αυτή την κατηγορία υπάγεται η προσθήκη κιγκλιδωμάτων και σιτών σε κουφώματα, εξωτερικών σκαλών, πρόσθετων ορόφων, νεόδμητων εξωστών και βοηθητικών χώρων, οι οποίοι στεγάζονται με δώμα και ξεχωρίζουν μορφολογικά. Παρατηρείται αυθαιρεσία στη σύνθεση των παρεμβάσεων αυτών, η οποία τείνει να μιμηθεί μία «παραδοσιακή» αρχιτεκτονική άλλες φορές καλύτερα και άλλες χειρότερα.
Β) Ο δεύτερος τομέας κατηγοριοποίησης παρεμβάσεων είναι οι αλλαγές λόγω συντήρησης. Σε αυτή την κατηγορία εμπίπτουν οι παρεμβάσεις που έχουν προκύψει από τις ανάγκες συντήρησης και εκσυγχρονισμού των κτισμάτων. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν οι επενδύσεις με νέες πλακοστρώσεις και πλακάκια, η αλλαγή των επιχρισμάτων της τοιχοποιίας, οι αντικαταστάσεις υλικών λόγω χρόνιας φθοράς όπως κεραμιδιών, κουφωμάτων, προσθήκη μεταλλικών υποστυλωμάτων και χρήση σύγχρονων/διαφορετικών συνδετικών κονιαμάτων. Στις συγκεκριμένες περιπτώσεις έχουν προτιμηθεί φθηνότερα και ανθεκτικότερα υλικά ( π.χ. αλουμινένια κουφώματα αντί των ξύλινων) τα οποία αλλοιώνουν τον χαρακτήρα του οικισμού και παρεκκλίνουν από τα πρότυπα της βασικής τυπολογίας κατοικίας που έχουμε παρατηρήσει.