Επιμήκες με πυργάρι με διμερή διαχωρισμό

Αυτή η τυπολογία αποτελεί την κύρια μορφή της Ικαριώτικης αρχιτεκτονικής. Εντοπίζεται συχνά ανάμεσα στα παραδοσιακά κτίσματα του οικισμού μας, χωρίς βέβαια να υπάρχει σε κεντρικά σημεία. Αποτελείται από δύο μέρη, το χυτό και το πυργάρι. Το χυτό, όπως το συναντούμε στον προηγούμενο μορφολογικό τύπο, είναι ένας χαμηλός μακρόστενος χώρος με ανοίγματα μόνο στη μια όψη και περιλαμβάνει επικλινή μονόριχτη στέγη.

Η στέγη και ο εσωτερικός χώρος είναι κατασκευασμένοι από πέτρα. Η επέκταση αυτού του σχήματος ονομάζεται πυργάρι. Φημολογείται ότι εμφανίστηκε όταν το νησί δεν κινδύνευε πλέον από τους πειρατές και έτσι η ανάγκη για χαμηλά και "αόρτα" σπίτια είχε εκλείψει. Αποτελείται από δύο ορόφους, συνήθως τετραγωνικής κάτοψης με ξύλινο πάτωμα και δίριχτη στέγη με σχιστόλιθους. Η πρόσβαση στον όροφο γινόταν συνήθως εξωτερικά, μέσω μιας πέτρινης σκάλας.