Κατοικία 12

Το κτήριο ευρίσκεται στο βόρειο τμήμα του οικισμού. Σύμφωνα με τοπικές πληροφορίες, κατασκευάστηκε περί τις αρχές του 20^ου αιώνα. Το συγκεκριμένο σπίτι αποτελούσε παλαιότερα το εργαστήριο – οικία του σαμαρά του οικισμού σύμφωνα με τοπικές πληροφορίες. Σαν κατασκευή ήταν ιδιαίτερα ευτελής, και δεν ακολουθεί κάποια τυπολογία παραδοσιακής οικίας, καθώς προοριζόταν για αποθήκη, ενώ και η τοποθεσία της επάνω στην έντονη κλίση της ρεματιάς δεν ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκή. Αργότερα το κτήριο ανακαινίστηκε και πλέον αποτελεί την οικία του παπά του χωριού.

Αποτελείται από ένα επίπεδο, έχει συνολικό ύψος 4.9 m από το κατώτερο σημείο του δρόμου και καλύπτεται από τετράρριχτη στέγη που έχει ύψος περίπου 1.5 m. Η οικία είναι ισόγεια, έχει τετράπλευρο περίγραμμα με επιφάνεια περίπου 38 m²., ελεύθερο ύψος 2.7 m και περιλαμβάνει καθιστικό και κουζίνα στον κύριο χώρο της, καθώς και υπνοδωμάτιο και χώρο υγιεινής. Οι χώροι αυτοί αποτελούν νεότερες προσθήκες και διαχωρίζονται από τον χώρο διημέρευσης με ελαφριά ξύλινα πετάσματα.

Στο επίπεδο της στάθμης του εσωτερικού χώρου έχει κατασκευασθεί βεράντα επιφάνειας περίπου 10 m², μέσω της οποίας γίνεται και η είσοδος στο επίπεδο του ισογείου ανεβαίνοντας δύο σκαλοπάτια. Αυτό είναι αναγκαίο λόγω της μεγάλης κλίσης του δρόμου έμπροσθεν της οικίας, ο οποίος και αποτελούσε άλλοτε ρέμα, το οποίο σήμερα είναι μπαζωμένο.

Σχετικά με το σύστημα κατασκευής του κτηρίου, αναφέρεται ότι ο φέρων οργανισμός του κτηρίου αποτελείται από το σύνολο των λίθινων περιμετρικών τοίχων του, που έχουν πάχος 0.6 m. Στο εσωτερικό του υπάρχουν και ξύλινης κατασκευής τοίχοι, πάχους 0.15 m κατασκευασμένοι με σύγχρονες βιομηχανικές τεχνικές, όντας προσθήκες λόγω της ανάγκης για διαμερισμάτωση της μονόχωρης άλλοτε οικίας.

Τα κουφώματα του κτηρίου (θύρες και παράθυρα) είναι ξύλινα, όπως και το πάτωμα του ισογείου που επικαλύπτεται από τάβλες πλάτους 0.15 m. Επιχρίσματα φέρουν οι λίθινοι τοίχοι μόνο στο εσωτερικό του ισογείου, ενώ σε όλη την εξωτερική επιφάνεια του κτηρίου είναι ανεπίχριστοι, ωστόσο η ανακαίνιση του κτηρίου είναι προφανής κοιτάζοντας το εξωτερικό του. Χρωματισμοί υπάρχουν στα κουφώματα του κτηρίου με ελαιοχρώματα και στην επιφάνεια των εσωτερικών τοίχων με επιμελημένο λευκό σοβά.

Σχετικά με την κατάσταση της κατασκευής του κτηρίου, αναφέρεται ότι το κτήριο έχει ανακαινιστεί τις τελευταίες δεκαετίες, και έχει υποστεί προσθήκες όπως αυτή της βεράντας και του προστεγάσματός της. Ωστόσο φαίνεται ότι οι λίθινες τοιχοποιίες και η παραδοσιακού τύπου στέγη με τις σχιστολιθικές πλάκες ευρίσκονται σε ικανοποιητική κατάσταση.