Τα παραδοσιακά κτήρια του οικισμού ταξινομήθηκαν σε τέσσερις κατηγορίες με βάση την κατάσταση διατήρησής τους: κτίρια που βρίσκονται σε καλή κατάσταση, σε μέτρια ή σε κακή καθώς και αυτά που βρίσκονται σε ερειπιώδη κατάσταση. Τα καινούρια κτίρια είναι εκτός του πεδίου μελέτης μας και γι' αυτό δε δίνονται στοιχεία για τη κατάστασή τους.
Ο χάρτης διατήρησης κτιρίων βρίσκεται σε άμεση συσχέτιση με το χάρτη παλαιότητας κτιρίων (βλ. Οικιστική συγκρότηση, εξέλιξη-ανάπτυξη).
Σε καλή κατάσταση κρίθηκαν αυτά τα οποία διατηρούνται ακέραια και κατοικήσιμα έως σήμερα , τα οποία είναι κατά το πλείστον τα πιο πρόσφατα παραδοσιακά, δηλ. του 1940-1970.
Σε μέτρια κατάσταση κρίθηκαν αυτά τα οποία διατηρούνται μεν ακέραια, δεν είναι άμεσα κατοικήσιμα, τα οποία είναι είτε πριν του 1940 ή της περιόδου 1940-1970.
Σε κακή κατάσταση κρίθηκαν αυτά τα οποία έχουν υποστεί εκτεταμένες ζημιές που βλάπτουν σοβαρά την ακεραιότητά τους και καθιστούν αδύνατη την κατοίκηση τους, τα οποία είναι κτισμένα κατά το πλείστον πριν από το 1940.
Τέλος, ως ερείπια κρίθηκαν αυτά που το μεγαλύτερο τμήμα τους είναι γκρεμισμένο κι έχουν φθορές μη αναστρέψιμες, τα οποία είναι και τα παλαιότερα κτίσματα.