Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η ποικιλομορφία στη σχέση της ανθρώπινης κλίμακας και της κλίμακας των μονοπατιών, των ξερολιθιών, των πλατωμάτων και των κατοικιών.
Στις εγκάρσιες τομές στα μονοπάτια, κυρίως στο μονοπάτι 10, παρατηρείται ότι συνήθως το πλάτος του μονοπατιού είναι περίπου το μισό από το ύψος του ανθρώπου. Επίσης, οι δύο ξερολιθιές που διαμορφώνουν τα όρια του μονοπατιού έχουν διαφορετικό ύψος. Στην πρώτη περίπτωση, η ξερολιθιά που ορίζει το οικόπεδο που βρίσκεται σε υψηλότερο επίπεδο έχει μεγαλύτερο ύψος από αυτό την ξερολιθιάς με του χαμηλότερου επιπέδου, δημιουργώντας οπτικές φυγές προς τους πρόποδες του βουνού και τους υπόλοιπους οικισμούς. Στη δεύτερη περίπτωση, η ξερολιθιά του χαμηλότερου επιπέδου έχει ίσο ή και μικρότερο ύψος από αυτήν του υψηλότερου επιπέδου, με στόχο την προστασία των καρπών του οικοπέδου κυρίως από τα ζώα που περνούν από το μονοπάτι και από τους ισχυρούς ανέμους. Τέλος, οι ξερολιθιές που χωρίζουν το μονοπάτι από τις κατοικίες έχουν συνήθως χαμηλό ύψος.
Οι εγκάρσιες τομές που έγιναν σε μονοπάτια μεταξύ κατοικιών έχουν αρκετά όμοια στοιχεία με τις προηγούμενες. Διαφέρουν όμως στο γεγονός πως συνήθως οι κατοικίες διαθέτουν τις αυλές τους στην αντίθετη πλευρά από το μονοπάτι, εμποδίζοντας την οπτική φυγή του πεζού προς τον ιδιωτικό χώρο της κατοικίας, δημιουργώντας την αίσθηση ότι βρίσκεται σε ένα στενό μονοπάτι χωρίς διεξόδους.