Εξωτερική τοιχοποιία

Στο Τρίκερι συναντώνται δύο είδη τοιχοποιιών : οι ξηρολιθοδομές και οι αργολιθοδομές.

Ξερολιθιές/ Ξηρολιθοδομές: Αυτό το είδος τοιχοποιίας χρησιμοποιείται συνηθέστερα για μάντρες. Οι μερικώς επεξεργασμένοι λίθοι συμπλέκονται χωρίς τη χρήση κονιάματος και αποφεύγονται οι οριζόντιοι αρμοί.

Αργολιθοδομή: Οι μερικώς επεξεργασμένοι λίθοι τοποθετούνται σε δύο στρώματα, ένα εσωτερικό και ένα εξωτερικό και το κενό μεταξύ των οποίων γεμίζεται με μικρότερους λίθους. Στις γωνίες τοποθετούνται εναλλάξ με την μικρή και την μεγάλη τους πλευρά ορθογωνικές πέτρες μεγάλων διαστάσεων (αγκωνάρια) οι οποίες έχουν υποστεί κάποια επεξεργασία. Η κονία περιέχει άχυρα ή και τρίχες από ζώα. Το  πάχος των αρμών ποικίλει.  Η θεμελίωση γίνεται σε λίθους μεγαλύτερων διαστάσεων και το πάχος μικραίνει καθώς μεγαλώνει το ύψος. Συνήθως δέχονταν επίχρισμα σε ζωηρά χρώματα όπως το λουλακί.

Τέλος, είναι σημαντικό να αναφερθεί οτι σε αρκετές περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκε πορσελάνη ως επικάλυψη στην εσωτερική πλευρά των λίθινων τοίχων. Η προσθήκη του στοιχείου αυτού (αντί για τσιμέντο) ενίσχυσε κατά πολύ την στατική των κτιρίων.