Το κτίριο λειτουργεί ως αποθήκη , ενώ παλαιότερα ως κατοικία πολυμελούς οικογένειας. Βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του οικισμού και η προσέγγιση του γίνεται μέσω καλντεριμιού. Το κτίσμα χρονολογείται, σύμφωνα με μαρτυρίες, πριν το 1830. Στην ανατολική του όψη έχουν απομείνει ξύλινες διατομές, στις οποίες στηρίζοταν η μία από τις 4 πύλες του οικισμού κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας.
Η κάτοψη του είναι ορθογωνική διαστάσεων 2.60μ x 2.80μ και αναπτύσσεται σε ισόγειο και πρώτο όροφο με συνολικό ύψος 7 μ. Η είσοδος γίνεται μέσω βαθμίδων από το επίπεδο του δρόμου. Ο χώρος του ισογείου είναι ενιαίος με ύψος 3 μ. και με κλίμακα οδηγεί στον όροφο. Σε αυτόν δεν υπάρχει καμία εσωτερική διαμόρφωση ενώ συναντάται και τζάκι. Η τρύπα της σκάλας σκεπαζόταν κατά τις βραδινές ώρες για την μέγιστη αξιοποίηση του χώρου. Το ύψος του ανέρχεται στα 2,5 μ.
Οι τοίχοι του κτίσματος είναι από πέτρα με πάχος 0,45 μ. και 0,35 μ. και από ξύλο με πάχος 0,15 μ . Οι όψεις έχουν επιχριστεί με σοβά και παλαιότερα έφεραν το λουλακί χρώμα. Η σκεπή του αποτελούνταν από σχιστόπλακες της περιοχής και έπειτα επενδύθηκε με γαλλικά κεραμίδια.