ΚΑΤΟΙΚΙΑ 18
Το κτίριο αυτό αποτελεί ένα από τα κτίσματα που πλήγηκαν ιδιαίτερα στον σεισμό του 1955, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα τη δραματική παραμόρφωση της αυθεντικής μορφής του. Το μόνο κομμάτι του κελύφους που έχει επιβιώσει μετά τον σεισμό είναι ένας πέτρινος τοίχος στη πίσω πλευρά του κτιρίου, η οποία δεν είναι εύκολα προσφάσιμη. Η κατοικία επανακατασκευάστηκε σύμφωνα με τη μέθοδο «Παρασκευόπουλου» και φαίνεται να μην έχει διατηρήσει τα μορφολογικά χαρακτηριστικά εκείνα που την κάνουν αναγνωρίσιμη ως τυπικό παραδοσιακό Πηλιορείτικο σπίτι. Η στέγη είναι καλυμμένη από βυζαντινά κεραμίδια, ενώ το κέλυφος είναι επιχρισμένο και χρωματισμένο με πλαστικό χρώμα. Η ύπαρξη του τεχνητού χρώματος εντείνει ακόμα περισσότερο την αποξένωση της κατοικίας από το πηλιορείτικο περιβάλλον της.