Γενική Εικόνα - Σχέση με το Φυσικό Περιβάλλον

Γενική εικόνα και σχέση με το φυσικό περιβάλλον

Ο οικισμός βρίσκεται σε μεγάλο υψόμετρο με θεά στον Παγασητικό κόλπο. Πλήρως εναρμονισμένος με το φυσικό περιβάλλον, αναπτύσσεται παράλληλα με τις υψομετρικές καμπύλες του βουνού, ενώ το στοιχείο του πρασίνου είναι κυρίαρχο.

Καθώς η οικιστική ανάπτυξη πραγματοποιήθηκε κατά μήκος, τα οικοδομήματα στην κορυφή του οικισμού έφτασαν σε διαφορά ύψους (υψόμετρου) 150 μέτρων από τα χαμηλότερα σημεία, σε σχετικά μικρό πλάτος έκτασης, με αποτέλεσμα η κλίση του εδάφους να είναι αισθητή σε όλη την έκταση του οικισμού.

Το έδαφος είναι πλακοστρωμένο στο μεγαλύτερο μέρος του δημόσιου χώρου με "άτακτα" τοποθετημένες πέτρες ή πιο λείες μεταγενέστερες πλάκες ανά τμήματα, ενώ βρύα και λειχήνες έχουν φυτρώσει στους αρμούς των καλντεριμιών εξαιτίας της υγρασίας. Έχει κλίση περί τις 20 μοίρες (με εξαίρεση τον κεντρικό δρόμο που η ασφαλτοδρόμηση έχει μειώσει στο ελάχιστο την κλίση) και διαμορφώνεται με αναβαθμούς σε ορισμένα σημεία, ενώ στα υψηλότερα η κλίση αυξάνεται στις 35 μοίρες.

Τα παραδοσιακά οικήματα είναι διάσπαρτα, ως επί τω πλείστον, μέσα σε πυκνή και ψηλή βλάστηση με τα είδη φυτών που αναπτύσσονται στην περιοχή να ποικίλουν ανάμεσα σε οξιές, βελανιδιές, πλατάνια, αγριοκαστανιές, δασική πεύκη και συστάδες υβριδογενούς ελάτης. Το δάσος βόρεια του οικισμού που παρατηρούμε σήμερα στην κορυφή του βουνού είναι αποτέλεσμα της φύτευσης οπωροφόρων δέντρων από τους κατοίκους, το οποίο όταν εγκαταλείφθηκε από αυτούς, διανθίστηκε από την ίδια τη φύση.

Τα αρχοντικά κτίρια, συνυφασμένα με το περιβάλλον επιβάλλονται με την ιδιαίτερη τυπολογία και τους όγκους τους (λευκά σαχνισιά, πέτρινες στέγες, λίθινοι τοίχοι  κλπ), ενώ τα δομικά υλικά, παρμένα από τη φύση, είναι κυρίως ξύλα και πέτρες της περιοχής (λιθοδομή, σχιστόπλακες στέγης, ξυλοδεσιές, ξύλινα κουφώματα κλπ). Τα φυσικά αυτά υλικά κατασκευής σε συνδυασμό με τη φθορά και τη χρόνια εγκατάλειψη πολλών κτιρίων έχουν ευνοήσει την κάλυψη τους από πυκνή βλάστηση γεγονός που προσδίδει ένα έντονο αίσθημα γραφικότητας και ρομαντισμού στον οικισμό.

Εκτός από τη γενική εικόνα & τα βασικά χαρακτηριστικά της Βυζίτσας, υπάρχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε μεμονωμένα σημεία της περιοχής, με κοινωνικό & ιστορικό περιεχόμενο. Αντίστοιχη αναφορά των τοποσήμων υπάρχει στο τμήμα  "Οικιστική Συγκρότηση" -> "Δημόσιος Χώρος"

Πηγές πληροφοριών:

• "Πηλιορείτικη Οικοδομία", Γιάννης Κίζης, Εκδόσεις Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς
• "Πραγματεία για τη Βυζίτσα", Γιάννης Σακελλαρίου (πρώην κοινοτάρχης Βυζίτσης)