Για το πάτωμα χρησιμοποιούνται ξύλινα δοκάρια ( περαστές ) διατομής 10x10 εώς 20x20 εκατοστά, τα οποία τοποθετούνται αντίθετα από την ορθή στατικά διάταξη σε απόσταση 0,6 εως 1 μέτρο . Συχνά τοποθετούνται λεπτότερα δοκάρια που πυκνώνουν τη διαδοκίδωση . Οι περαστές καρφώνονται στις ξυλοδεσιές , δεν βγαίνουν έξω έξω αλλά πατούν μόνο στην εσωτερική ξυλοδεσιά .
Όσον αφορά την επικάλυψη των πατωμάτων , ξύλινα δάπεδα παρατηρούνται κυρίως στους ορόφους . Παλαιότερα η κατασκευή τους γινόταν από απλές φαρδιές σανίδες που καρφώνονταν κατευθείαν πάνω στις περαστές . Χρησιμοποιούνταν χαλιά και κιλίμια για να δώσουν την τελική όψη του δαπέδου ( είχαν θερμική και ηχητική μόνωση ) . Πλέον τα πιο πολλά δάπεδα έχουν ανακαινιστεί με την χρήση πιο σύγχρονων υλικών .
Το δάπεδο του ισογείου παλαιότερα ήταν λιθόστρωτο ή στρωμένο με χοντρές μαρμάρινες πλάκες που πατούσαν σε χωμάτινο καλά πατημένο υπόστρωμα . Τα δάπεδα ήταν ανθεκτικά λόγω των βαριών εργασιών του ισογείου . Αργότερα η επίστρωση των ισογείων γινόταν με ορθογωνικές σχιστόπλακες πάνω σε υπόστρωμα χωματολάσπης . Στα δάπεδα των κατωγιών, δηλαδή των αποθηκευτικών χώρων, δεν είχαν καν επικάλυψη ( απλά είχαν καλοπατημένο χώμα ή άπλωναν καθαρό πηλό ) .