Οι εξωτερικές θύρες είναι συνήθως ξύλινες καρφωτές. Το κάθε φύλλο έχει συνηθως τρεις σανίδες που καρφώνονται μεταξύ τους με μεταλλικά οριζόντια στοιχεία, τις τραβέρσες. Επιπλέον, το ξύλινο φύλλο φέρει τα μεταλλικά εξαρτήματα της πόρτας, όπως η κλειδαριά και το πόμολο, που έχει συνήθως σχήμα κρίκου. Η σύνδεση με την κάσα γίνεται με θηλιασμένους κρίκους και πύρρο (συνήθως σιδερένια ή μπρούτζινα) ενώ η κάσα στερεώνεται στη λιθοδομή με μεταλλικά τζινέτια. Ενδιαφέρον είναι ότι η κάσα (τετράξυλο) ερχόταν στην οικοδομή έτοιμη συναρμολογημένη με κρεμασμένο το φύλλο και τοποθετούταν ταυτόχρονα με την ανέγερση του τοίχου. Έτσι, με το ανώφλι και το κατώφλι να εξέχουν αρκετά από αυτήν στερεωνόταν εξαρχής στον τοίχο και εξασφαλιζόταν η θέση της στη λιθοδομή. Σε κατασκευές υψηλότερου κόστους συναντώνται και εξολοκληρου μεταλλικές πόρτες με διάκοσμο. Ακόμη, δεν είναι σπάνιες στον οικισμό, κυρίως σε νεοκλασικά κτίρια, οι ταμπλαδωτές πόρτες με τζάμι στο άνω μέρος, .
Εσωτερικές πόρτες βρίσκουμε συνήθως σε καλές και μεγάλες κατασκευές, διότι τα ευτελέστερα σπίτια ήταν συνήθως μονόχωρα ή είχαν χωρίσματα χωρίς κουφώματα. Ο συνηθέστερος τύπος είναι οι ταμπλαδωτές, με τζάμι στον άνω ταμπλά ή εξολοκλήρου ξύλινες.