Τα τζάκια είναι κυρίως ορθογώνια και χρονολογούνται τα περισσότερα στα τέλη του 19 αιώνα. Τα διακοσμητικά τους στοιχεία, επηρεασμένα από το νεοκλασσικό στυλ, κυριαρχούν έναντι άλλων παλαιότερων ανατολίτικων. Τα τζάκια έπαιζαν καθοριστικό ρόλο στη ζωή των ανθρώπων, γι' αυτό και πολλές φορές παρατηρούνται παραπάνω από ένα, στην ίδια κατοικία. Οι καπνοδόχοι ήταν συνήθως χτισμένες μέσα στον πέτρινο τοίχο. Οι απολήξεις τους ήταν κι αυτές χτισμένες και καλυπτόμενες με σχιστόπλακες, και χρησιμοποιούνταν διάφορες τεχνικές για την παρεμπόδιση των καθοδικών ανέμων.
Οι φούρνοι ήταν πετρόχτιστοι. Φούρνοι συναντώνται εξωτερικά του κεντρικού σπιτιού, ή και δίπλα στους βοηθητικούς χώρους/αποθήκες.
Ερμάρια ή "Παραθύρες" υπήρχαν σε κάθε σπίτι. Ήταν ένα είδος εντοιχισμένων ραφιών-ντουλαπιών. Εξωτερικά υπήρχαν δίπλα στην πόρτα της εισόδου για εναπόθεση κλειδιών. Εσωτερικά έπαιζαν το ρόλο ντουλαπιών. Η επένδυσή τους ήταν ξύλινη και τα μεγέθη τους ποικίλουν.
Εξωτερικά πέτρινα φουρούσια στήριζαν μικρά ράφια κάτω από τα παράθυρα που χρησίμευαν για το λιάσιμο των καρπών.
Ένα είδος ξύλινου παταριού θεωρείται και η μεσάντρα. Η μεσάντρα ήταν μια κατασκευή που αποτελούνταν από τέσσερα ξύλινα πόδια και ένα ξύλινο ράφι, και τοποθετούνταν πάνω από τη σκάλα, δίπλα στο κεφαλόσκαλο, σε ύψος ενός περίπου μέτρου (ώστε να υπάρχει και η δυνατότητα πρόσβασης από κάτω). Η μεσάντρα χρησίμευε στην εναπόθεση υφασμάτων και ρούχων, ή και ως εικονοστάσι.
Άλλο ένα στοιχείο αναφοράς είναι οι μάντρες. Ως προς την κατασκευή τους είναι απλές και το υλικό που χρησιμοποιείται είναι πέτρα. Στην περίπτωση κάποιων νέων κτισμάτων εκτός από πέτρα τοποθετουνται και μεταλλικα κάγκελα. Γενικότερα το ύψος τους δεν είναι πολύ μεγάλο και επιτρέπουν την οπτική επαφή με το εξωτερικό περιβάλλον και το δημόσιο χώρο.