Αξονομετρικό σχέδιο 1:50

Υπάρχουν πολλά στοιχεία που αποτελούν μέτρα αναγωγής των επιβλητικών αυτών όγκων στην ανθρώπινη κλίμακα. Ένα βασικό τέτοιο στοιχείο είναι η εμφάνιση ξυλοδεσιών των πατωμάτων στις όψεις , που χωρίζουν το κτήριο σε ζώνες - ορόφους και μετριάζουν το ύψος του. Επίσης, τα παράθυρα, τα μπαλκόνια, οι πορτοσιές, τα σαχνισιά που ενσωματώνονταν στον κύριο όγκο, αλλά και τα βοηθητικά κτίσματα που είναι μονόροφα, συντελούν σ’ αυτή την αναγωγή. Ακόμη και η εμφανής, ανεπίχριστη, ημιλαξευτή τοιχοποιία δίνει μια κλίμακα πιο κοντά στον άνθρωπο. Το υλικό κατασκευής των τοίχων είναι η ημιλαξευτή πέτρα που προερχόταν από ένα κοντινό λατομείο. Μένει πάντα ανεπίχριστη και δίνει στο σύνολο του οικισμού έναν ζεστό χρωματικό τόνο. Στους τελευταίους ορόφους όπου είναι εφικτή η ελαφρότητα της κατασκευής, οι κατακόρυφες επιφάνειες, εξωτερικές και εσωτερικές πληρώνονται με τσατμά (κατασκευή από ξύλο, λάσπη και επίχρισμα). Ο τσατμάς ως εξωτερικός τοίχος αντικαθιστά μόνο μέρος της μεγάλης πλευράς του ορθογωνίου ενώ δεν εμφανίζεται ποτέ στη στενή πλευρά. Με τον τσατμά πέρα από ελαφρότητα της κατασκευής επιτυγχάνεται και χαμήλωμα του κέντρου βάρους του κτίσματος, που του προσφέρει οπτικά μεγαλύτερη ευστάθεια. Βέβαια, η λύση του τσατμά, πέρα από τις κατασκευαστικές απαιτήσεις καλύπτει και λειτουργικές, καθώς, αποτελεί ένα είδος ανοίγματος του κλειστού όγκου του σπιτιού προς το ύπαιθρο,

Οι στέγες καλύπτονται με γκρίζες σχιστόπλακες και σε συνδυασμό με την ανεπίχριστη τοιχοποιία, χαρακτηρίζουν τα κτίσματα του οικισμού και προσδίδουν σ’ αυτόν ένα πολύ σημαντικό στοιχείο, την απόλυτα ένταξη στο περιβάλλον του. Οι γκριζωπές πέτρες και οι σχιστόπλακες των στεγών με δυσκολία διακρίνονται καθώς προβάλλονται πάνω στον ψηλό βράχο από το ίδιο υλικό.