Πολλά κτίρια εμφανίζουν στον όροφο τους παραδοσιακό εξώστη, πάνω από την κεντρική είσοδο. Πρόκειται για κατασκευή από ξύλινα δοκάρια και σανίδες η οποία προεξέχει από την όψη του πέτρινου κτίσματος. Πρόκειται για πρόβολο στην πραγματικότητα, τον οποίο σε ορισμένες ξύλα αντιστήριξης ασφαλίζουν πάνω στον πέτρινο τοίχο υποστηρίζοντας τον, ή σε άλλες τον υποστηρίζουν ξύλινα δοκάρια μεγάλης διατομής που μπαίνουν κάθετα στην λιθοδομή και "χτίζονται" σε αυτήν. Στους εξώστες δίνεται άμεση πρόσβαση από τον κεντρικό χώρο του ορόφου ενώ καλύπτονται πάντοτε από στέγαστρο για λειτουργικούς λόγους (προστασία από βροχή, χιόνι, σκιασμός κ.ά.). Το στέγαστρο αυτό είναι επίσης μια κατασκευή από ξύλινο σκελετό, ξύλινα, δηλαδή, κατακόρυφα δοκάρια πάνω στα οποία υφίσταται ξύλινο πλαίσιο το οποίο επικαλυπτόταν, αρχικά με σχιστόλιθο. Το υλικό αυτό ωστόσο λόγω της ανάγκης συχνής αντικατάστασης του, έχει καταργηθεί (όπως και στις στέγες) και πλέον χρησιμοποιείται κεραμίδι ή συχνότερα λαμαρίνα για την στέγαση των εξωστών.