Οι στέγες των κτηρίων μπορεί να είναι δίριχτες, τρίριχτες ή τετράριχτες. Έχουν πάντα ξύλινο φορέα, ενώ οι επικαλύψεις μπορεί να διαφοροποιούνται καταλήγοντας σε στρώση από κεραμίδια ή σε λαμαρίνες.
Ο ξύλινος φορέας αποτελείται από ζευκτά τοποθετημένα παράλληλα το ένα με το άλλο, σε σταθερές αποστάσεις, γεφυρώνοντας πάντα τη μικρότερη διάσταση του χώρου. Τα ζευκτά αποτελούνται από τους δύο αμείβοντες, τον ελκυστήρα και τον ορθοστάτη. Πάνω από τον ελκυστήρα τοποθετείται το νταμπάνι, οριζόντιο ξύλο κάθετο στο ελκυστήρα που γεφυρώνει την μεγάλη διάσταση του κτηρίου. Πάνω στο νταμπάνι στηρίζεται ο ορθοστάτης. Πάνω στα ζευκτά βρίσκονται οι τεγίδες, οριζόντια ξύλα που διατρέχουν περιμετρικά το κτήριο, οι οποίες βρίσκονται και αυτές σε σταθερές αποστάσεις και καρφώνονται στα ζευκτά, δημιουργώντας έναν ενιαίο φορέα. Σημαντικό για τη δομή της στέγης είναι ο κορφιάς που ενώνει τις κορυφές των ζευκτών μεταξύ τους.
Στις τρίριχτες ή τετράριχτες στέγες ακολουθείται η ίδια δομή με μια διαφοροποίηση στις άκρες. Προστίθενται δύο δοκάρια σε κάθε πλευρά ,που το καθένα συνδέει τη γωνία του κτηρίου με την κορυφή του ακριανού ζευκτού. Αν η διάσταση του μικρότερου τοίχου είναι σχετικά μεγάλη, τότε τοποθετείται ένα επιπλέον δοκάρι που ενώνει το μέσον του τοίχου με την κορυφή του ακριανού ζευκτού. Επειδή η γωνία του κτηρίου καταπονείται αρκετά από τη στέγη, προστίθεται πολλές φορές διαγώνιος ελκυστήρας στη γωνία της τοιχοποιίας που στηρίζεται στο νταμπάνι.
Πάνω στις τεγίδες έρχονται να στηριχθούν τα πανωτσίμπιδα, ξύλα τα οποία ακουμπάνε στον κορφιά και προεξέχουν από το κτήριο στο κάτω μέρος τους. Τα πανωτσίμπηδα αποτελούν ένα είδος γεμίσματος της στέγης έτσι ώστε να υπάρχει η απαραίτητη στήριξη για την τοποθέτηση του πετσώματος, οριζόντιων ξύλων κάθετων στα πανωτσίμπηδα που καλύπτουν όλο τον φορέα της στέγης, Τα πανωτσίμπηδα άλλοτε στηρίζονται σε ελκυστήρες (ή αλλιώς γρεντιές) και άλλοτε σε πέλματα, τα οποία είναι όμοια των ελκυστήρων με την μόνη διαφορά ότι τα πέλματα έχουν μήκος όσο το πάχος του τοίχου ενώ οι ελκυστήρες γεφυρώνουν το άνοιγμα ανάμεσα σε δύο τοίχους.
Τέλος πάνω από το πέτσωμα τοποθετούνται τα κεραμίδια, τα οποία συνδέονται μεταξύ τους και πάνω στη στέγη με λάσπη, καθώς επίσης λόγω της γεωμετρίας τους μπορούν να στηρίζουν το ένα το άλλο. Χρησιμοποιούνται γενικά διάφορα είδη κεραμιδιών όπως ρωμαϊκά, βυζαντινά και κυρίως γαλλικά. Κάποτε οι στέγες ήταν από σχιστόλιθο ωστόσο, επειδή η συντήρησή του είναι ακριβή, πλέον υπάρχουν μόνο ερείπια με τέτοια στέγη.