21ος αιώνας, αποκατάσταση του Συρράκου

Η απομόνωση του Συρράκου, εξαιτίας των βουνών που το περικλείουν, δεν αποτέλεσε έως και τα μέσα του 20ού αιώνα παράγοντα ώστε να μην αναπτυχθεί πληθυσμιακά, οικονομικά και πνευματικά. Η αστικοποίηση, η οποία σε θετική θεώρηση σημαίνει άμεση πρόσβαση σε ηλεκτρισμό, σε περίθαλψη, σε εργασία, σε αναψυχή, γενικά σε ανέσεις που προσφέρει η πόλη, δεν άφησε ανεπηρέαστη όλη την περιοχή των Τζουμέρκων και φυσικά το κεφαλοχώρι. Τον 21ο αιώνα τα Τζουμέρκα επαναπροσδιορίζονται. Η εγκατάλειψη του χωριού δεν σημαίνει και εγκατάλειψη από την συνείδηση των Συρρακιωτών της αίσθησης του ανήκειν. Η θέληση για τουριστική και κτηνοτροφική ανάπτυξη φέρει τους Συρρακιώτες να αναζητούν συνεργασίες που θα προτείνουν γόνιμες και υλοποιήσιμες προτάσεις. Η συνεργασία με το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και το μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών το 2010 έδωσε με βάση τις τεχνολογικές και επιστημονικές εξελίξεις ερευνητικά πορίσματα σε σχέση με τη διαχείριση του πολιτισμού της περιοχής αλλά και με τη βιώσιμη ανάπτυξη παράρ(παράρτημα σ. 89, Προτάσεις Βιώσιμης Ανάπτυξης).