Διαχείριση Νερού

Κάτω από τα κεραμίδια και μέσα στο πάχος της τοιχοποιίας τοποθετούνταν τα κεραμίδια με ελαφριά κλίση και με τα κοίλα προς τα πάνω ώστε να σχηματιστεί το λούκι το οποίο θα απομακρύνει τελικά το νερό χωρίς να τρέξει στην τοιχοποιία φθείροντας την. Με διαφορετικό σχεδιασμό θα οδηγηθεί σε κατακόρυφους αγωγούς που καταλήγουν στις στέρνες για τη συλλογή του βρόχινου νερού. Οι πήλινοι αυτοί αγωγοί δεν ξεχώριζαν, βρίσκονταν μέσα στο πάχος του τοίχου. Η στέρνα ήταν σημαντικό μέρος μιας κατασκευής και βρισκόταν στο ισόγειο ή χαμηλότερα. Η ανθεκτικότητα της στο χρόνο οφείλεται στα πέτρινα τοιχώματα και στο υδραυλικό κονίαμα που ήταν επιχρισμένη, το μείγμα ασβέστη και τριμμένου κεραμιδιού.

Τα γραμμικά σχέδια είναι από το αρχείο: Ξαναγράφοντας σε παλίμψηστα, Καλλιγάς Γ.Αλέξανδρος, Καλλιγά Χάρις