Η οικονομία του χωριού βασίζεται κυρίως στη γεωργία, με κύριο προϊόν τις ελιές. Όταν είναι η εποχή της συγκομιδής των ελιών, όλοι οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται με αυτή τη δραστηριότητα. Στην είσοδο του χωριού βρίσκεται το παλιό ελαιοτριβείο, το οποίο όμως έχει σταματήσει να λειτουργεί και παραμένει ασυντήρητο από το 1965-1970, με τη δημιουργία του συνεταιριστικού εργοστασίου. Πριν από το 1940 το ελαιοτριβείο παρείχε ηλεκτρικό ρεύμα σε όλα τα σπίτια του χωριού. Η αλιεία εμφανίζεται επίσης ως δραστηριότητα των σημερινών κατοίκων, σε μικρότερο βαθμό, καθώς το χωριό έχει άμεση πρόσβαση στη θάλασσα. Συγκεκριμένα, στο παρελθόν - από το έτος 1860 και μετά - οι κάτοικοι ήταν ψαράδες το καλοκαίρι (κυρίως ταξιδεύοντας εκτός Βατίκων) και αγρότες στα χωράφια τους το χειμώνα. Έτσι, η οικονομία και η δραστηριότητά τους προσαρμόζονταν στις εποχές και τις καιρικές συνθήκες. Εκτός από τη γεωργία και την αλιεία, πολλοί κάτοικοι ήταν ναυτικοί.
Όσον αφορά την εκπαίδευση, υπήρχε σχολείο στον Άγιο Νικόλαο, το οποίο το 1952 είχε 165 μαθητές, ενώ σήμερα υπολειτουργεί έχοντας μόνο 5 περίπου μαθητές. Πολλά παιδιά φοιτούν στα σχολεία της Νεάπολης, αλλά από πλευράς γεννήσεων το χωριό φθίνει.