Τα αίτια που καθιστούν τα κτίριά μας τρωτά στο πέρασμα του χρόνου , προκαλώντας τους φθορές και αστοχίες διακρίνονται σε δύο γενικές κατηγορίες , στα εξωγενή και στα ενδογενή αίτια . Ως φθορά ορίζεται η απομείωση των ιδιοτήτων ( φυσικών χημικών και μηχανικών ) , των χαρακακτηριστικών , της συνοχής , των διαστάσεων και της αισθητικής των υλικών . Σημαντικό είναι επίσης και το γεωμετρικό πλαίσιο που αφορά στη θεμελίωση των κτιρίων .
Στα εξωγενή αίτια συγκαταλέγονται τα παρακάτω :
Στα ενδογενή αίτια συμπεριλαμβάνονται τα εξής :
Το μακροκλίμα επηρεάζει το είδος και τη μορφή της διάβρωσης που εμφανίζεται στα κτίρια , ενώ το μικροκλίμα αφορά και επηρεάζει την κινητική των φαινομένων της διάβρωσης δηλαδή την πιθανότητα και την ταχύτητα διάβρωσης .
Όλα τα παραπάνω, επηρεάζουν την αντοχή ενός δομήματος, είτε δρώντας μεμονωμένα , είτε με ταυτόχρονη αλληλεπίδραση , καθιστώντας την ανάλυση των αιτιών παθολογίας δυσχερή και πολύπλοκη σε πολλές περιπτώσεις .
Στον οικισμό της Άνω Καστανιάς διαπιστώνονται αρκετά από τα παραπάνω αίτια να είναι υπεύθυνα για την παθολογία των κτιρίων που εξετάστηκαν , ωστόσο , κάποια από τα ενδογενή αίτια δεν είναι δυνατόν να ανιχνευθούν και να αξιολογηθούν , επειδή απαιτούνται εξειδικευμένες φυσικοχημικές αναλύσεις για τον εντοπισμό της σύνθεσης κυρίως των κονιαμάτων και την επίδραση που έχει σε αυτά το ψυχρό ορεινό περιβάλλον της περιοχής .