Μεταγενέστερες Επεμβάσεις

Ο οικισμός της Άνω Καστανιάς όπως έχει αναφερθεί στερείτε καθεστώτος προστασίας. Μάλιστα από το ΦΕΚ καθορισμού των όρων και περιορισμών δόμησης έχει χαρακτηριστεί ως προς το βαθμό προστασίας, αδιάφορος. Στο γεγονός αυτό έχει συντελέσει ο μεγάλος αριθμός προσθηκών που έχουν αλλοιώσει τη φυσιογνωμία του.

Αυτή η διαδικασία συντελέστηκε με την πάροδο πολλών ετών και εξακολουθεί να υφίσταται σε όλες τις σύγχρονες μετασκευές. Πρόκειται για έναν οικισμό μικροκαλλιεργητών που προσπαθούσαν να ικανοποιήσουν τις βασικές τους ανάγκες. Για το λόγω αυτό και τα οικήματα ήταν μικρά σε μέγεθος και ίδιας τυπολογίας, δείγματα του κοινωνικοοινομικού υποβάθρου των κατοίκων. Έτσι η διαδικασία παραγωγής της κατοικίας συντελέστηκε με διαδοχικές προθήκες σε ένα προϋπάρχουν αρχικό πυρήνα.

Οι προσθήκες αυτές κατασκευαστικά ακολουθούν τον τρόπο δόμησης της εκάστοτε περιόδου. Οι παλαιότερες έχουν γίνει με τη χρήση πέτρας, όπως άλλωστε και τα προϋπάρχοντα κελύφη, που με την πάροδο των ετών συνθέτουν ένα οργανικό σύνολο. Aφορούν κυρίως σε επεκτάσεις των κατοικιών για τη δημιουργία αποθηκευτικών χώρων πάντοτε σε επαφή με το υπάρχον κτίσμα, ή σε κατασκευές για τη δημιουργία εξωστών και εναλλακτικών εισόδων.

Με την πάροδο των ετών το υλικό γίνεται το οπλισμένο σκυρόδεμα, που έδινε την ευχέρεια για κατασκευές, αναλογικά μικρότερης κλίμακας. Αυτές βρίσκονταν είτε σε επαφή με το υφιστάμενο κτήριο είτε ανεξάρτητες, διάσπαρτες μέσα στο οικόπεδο.

Την πρακτική των προσθηκών, όπως έχει αναφερθεί, τη συναντάμε σε όλες τις νεότερες επισκευές,  που ως σκοπό έχουν στην εξεύρεση πρόσθετου χώρου για τη δημιουργία λειτουργικότερων μονάδων.