Αξιολογώντας την σημερινή κατάσταση της εικόνας που προβάλει ο οικισμός διαπιστώνεται η ανομοιογένεια μεταξύ των νέων και παλαιών κτισμάτων.
Οι αλλοιώσεις των εναπομεινάντων κτιρίων της τοπικής λαϊκής αρχιτεκτονικής είναι εμφανείς, καθότι παρατηρήθηκε ευρύτατα η επίδραση της κατασκευαστικής τεχνικής του οπλισμένου σκυροδέματος για την ενίσχυση του φέροντος οργανισμού, την δημιουργία εξωστών και κλιμάκων για την σύνδεση των επίπεδων του κτιρίου (κυρίως εξωτερική) και ενίοτε ως τρόπος στέγασης των κτιρίων. Τυπικό παράδειγμα των επεμβάσεων επί της τοπικής αρχιτεκτονικής μορφολογίας αποτελεί το κτίριο 108, με την προσθήκη βοηθητικού χώρου από οπλισμένο σκυρόδεμα που προσαρτάται στον κύριο λιθόκτιστο κτιριακό όγκο. Στο αρχικά ορθογώνιο στενομέτωπο οίκημα προστίθεται είσοδος πρόστυλη που υποβαστάζει τον εξώστη του ορόφου και την εξωτερική κλίμακα που συνδέει τα δύο επίπεδά. Στοιχείο αλλοίωσης αποτελεί επίσης και η αντικατάσταση των ξύλινων παραθύρων με νέα κουφώματα αλουμινίου, που διαφέρουν όχι μόνο ως προς το υλικό αλλά και στο χρώμα, δρώντας καταλυτικά στην διάσπασή του οικιστικού τοπίου.