Κτίριο 108

Αντιπροσωπευτικό δείγμα κατοικίας της διασωθείσας τοπικής αρχιτεκτονικής το κτίριο 108, αποτελείται από έναν βασικό πυρήνα πλατυμέτωπης λιθόκτιστης αγροτικής κατοικίας, με τετραριχτή στέγη και υπαίθριο χώρο μη προσδιορισμένο, καθώς παρεμβάλλεται  το δίκτυο του δρόμου. Η μακρά πλευρά του κτιρίου είναι παράλληλη με τις ισοϋψείς καμπύλες του εδάφους και ο γενικός προσανατολισμός της κατοικία είναι βορεινός.

Η κατοικία στην ισόγεια στάθμη διαθέτει χρήσεις βοηθητικές και οριοθετείται από τον ‘δρόμο’ με ισχυρό τοίχο πάχους εξήντα εκατοστών, κατασκευασμένο από λίθους και η εξωτερική και εσωτερική επιφάνεια καλύπτεται με επίχρισμα. Η όψη του ισόγειου επιπέδου διαμορφώνεται με δύο παράθυρα δεξιά και αριστερά της κεντρική δίφυλλης θύρας, ελαφριάς ξύλινης κατασκευής, στον άξονα της οποίας διατάσσεται η πρόστυλη είσοδος - κατώφλι . Στην δεξιά πλευρά   του ισόγειου της κύριας κατοικίας προστίθενται ένας μακρόστενος χώρος ελάχιστων διαστάσεων, με εστία και κτιστό πάγκο, το δώμα που προκύπτει από την προσθήκη χρησιμεύει ως εξώστης για το δεύτερο επίπεδο.  Η σύνδεση του ισογείου με τον όροφο πραγματοποιείται με εξωτερική κλίμακα από οπλισμένο σκυρόδεμα που οδηγεί στον εξώστη (μη στεγασμένος) και την εξώθυρα του δεύτερου επιπέδου.

Ο δεύτερος όροφος είναι δίχωρος, κύριας χρήσης,  διαθέτει πέντε παράθυρα, τρία στην μακρά πλευρά και ένα στην κάθε στενή πλευρά του κτίσματος, καθώς και γωνιακό τζάκι . Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της κατοικίας αποτελεί η λειτουργία του πρεκιού του παραθύρου ως γραφείο και η εκμετάλλευση της εγγύτητας του με το τζάκι.  Στα μη φέροντα μέλη του κτιρίου όπως είναι ο διαχωριστικός τοίχος στον όροφο παρατηρείται η ξυλόπηκτη τεχνική (τσατμάς) και στο δάπεδο η απλή τεχνική της έδρασης σανίδων σε ξύλινα δοκάρια πακτωμένα στη λιθοδομή .  Η επίστεψη του κτιρίου γίνεται με την τετράριχτη στέγη, τύπου ζευκτού, πάνω στον ξύλινο φορέα της οποίας τοποθετείται το ‘πέτσωμα’ με την χαρακτηριστική καλαμωτή, ενώ τέλος η επικάλυψη γίνεται με βυζαντινά κεραμίδια.