Μεταγενέστερες επεμβάσεις
Στα παραδοσιακά κτίρια σημειώνονται μεταγενέστερες επεμβάσεις, σχετικές με την βελτίωση της κατάστασης των δομικών στοιχείων ή την προσθήκη χώρων επέκτασης ή χώρων δευτερεύουσας σημασίας (χώροι αποθήκευσης).
Όσον αφορά τα δομικά στοιχεία, γίνεται συχνά η προσθήκη περιμετρική ζώνης σκυροδέματος (σενάζ) στο τελείωμα των πέτρινων τοίχων για καλύτερο δέσιμο της τοιχοποιΐας, μαζί με την αντικατάσταση των παλαιών ξύλινων διατομών ή την διατήρηση τους, εφόσον το επιτρέπει η υφιστάμενη τους κατάσταση. Ακόμη, εντοπίζεται η προσθήκη αρμού στην τοιχοποιΐα και το σοφάτισμα και βάψιμο αυτής, ιδιαίτερα εάν κρίνεται αναγκαία και η προσθήκη μονωτικού υλικού λόγω ανεπάρκειας θερμομόνωσης.
Επιπρόσθετα, σημαντικές επεμβάσεις γίνονται στην στέγη, αφού προστίθενται στρώσεις δομικών υλικών (φύλλα πλαστικού, μονωτικά φύλλα), κυρίως στα νεόδμητα ή ανακαινισμένα κτίρια.
Στα ξύλινα πατάρια γίνεται κυρίως διατήρηση ή αντικατάσταση των φέροντων στοιχείων, ενώ απουσιάζει η προσθήκη στρώσεων (π.χ. αντικραδασμικών φύλλων), που παραπέμπουν σε νεώτερους και πιο σύγχρονους τρόπους δόμησης.
Επιπλέον, οι προστιθέμενοι χώροι σε παραδοσιακά κατοικήσιμα οικήματα ακολουθούν κυρίως τη ίδια τυπολογία υλικών (τοίχος με εκτεθειμένη πέτρινη τοιχοποιΐα, κάλυψη με στέγη από πέτρα ή κεραμύδι). Εντοπίζονται ωστόσο παραδείγματα με σύγχρονους τρόπους δόμησης που είτε χρησιμοποιούν πέτρινη επένδυση για χρωματική ομοιογένεια είτε σοβατίζονται και άρα ξεχωρίζουν από τα προϋπάρχοντα πέτρινα κτίρια. Οι χώροι αυτοί είναι είτε με μεσοτοιχία στο υφιστάμενο κτίριο, είτε ξεχωριστοί σε απόσταση από αυτό.
Οι εξωτερικές πέτρινες σκάλες στα πυργάρια διατηρούνται στην παραδοσιακή τους εικόνα και τυπολογία υλικών, ενώ δεν παρουσιάζονται έντονες αλλοιώσεις με τροποποιήσεις στις αυλές και στους ημιπαίθριους – υπαίθριους χώρους εκτόνωσης των οικημάτων.