Περιγραφή Τοπικού Δομικού Συστήματος

Τοπικό δομικό σύστημα

Το τοπικό δομικό σύστημα αποτελείται από υλικά που βρίσκονται σε αφθονία στα περίχωρα του οικισμού και τα οποία καθορίζουν τα όρια σχεδιασμού των διαφορετικών τύπων οικημάτων (χυτό, μικτό, πυργάρι) σε συνδυασμό με τις τεχνικές και τον τρόπο δόμησης της εποχής. Αυτά τα υλικά είναι κυρίως οι σχιστόλιθοι, τα φυσικά ξύλα και τα καλάμια.

Συγκεκριμένα, οι φέροντες τοίχοι γίνονται με ξηρολιθιά. Το τελικό αποτέλεσμα είτε μένει εκτεθειμένο είτε σοβατίζεται. Λόγω της χρήσης της πέτρας εντοπίζονται ανοίγματα με συγκεκριμένες διαστάσεις. Η πέτρα χρησιμοποιείται επίσης στις εξωτερικές σκάλες επικοινωνίας των διαφορετικών ορόφων στα πυργάρια.

Ξύλινες διατομές χρησιμοποιούνται για τα υποστηρικτικά δοκάρια των ενδιάμεσων πατωμάτων και της στέγης (συνήθως διατομές από φυσική καρυδιά). Οι διατομές αυτές πεισέρχονται σε ειδικά ανοιγμένες οπές στην φέρουσα τοιχοποιΐα, τις μαγδαλότρυπες. Ακόμη, ανοίγονται και ειδικά σχεδιασμένα ερμάρια στους τοίχουν για την αποθήκευση του απαραίτητου οικιακού εξοπλισμού.

Πάνω στα φέροντα στοιχεία της στέγης γίνονται δύο στρώσης επικάλυψης, η πρώτη με καλαμωτή και η δεύτερη με σχιστόπλακα. Στη στρώση με σχιστόπλακα στη στέγη δεν χρησιμοποιείται κάποιος αρμός, αλλά το ίδιο βάρος της στέγης και η καλή τοποθέτηση των πλακών δίνουν την σταθερότητα στην οροφή.

Με την πάροδο του χρόνου προστίθεται περιμετρικό σενάζι στην οροφή για το δέσιμο της τοιχοποιΐας. Στην κάλυψη της στέγης αρχίζει ναν χρησιμοποιείται και το κεραμίδι. Το σκυρόδεμα χρησιμοποιείται σαν υλικό σε ορισμένες περιπτώσεις (στις εξωτερικές σκάλες, σε στρώση εξωτερικού δαπέδου) ενώ δεν σημειώνονται μεγάλες αλλαγές στο κύριο φέρον και δομικό σύστημα. Τα κουφώματα γίνονται με ξύλο, ενώ στοιχεία όπως περβάζια, πρέκια σε θύρες και παράθυρα γίνονται με ξύλο ή πέτρα ανάλογα την περίσταση.