Στο σύνολο τους τα κτίσματα του οικισμού διατηρούν τον παραδοσιακό τους χαρακτήρα, καθώς οι επεμβάσεις που έχουν γίνει είναι συνήθως εναρμονισμένες με τον παραδοσιακό χαρακτήρα του.Παρ'όλα αυτά υπάρχουν και ορισμένες εξαιρέσεις.
Παρατηρούμε προσθήκη όγκων σε ήδη υπάρχοντα κτήρια, τα οποία διαφοροποιούνται λόγω της χρήσης επεξεργασμένων λίθων.
Σύνηθες είναι επίσης το φαινόμενο της αντικατάστασης της παραδοσιακής αρμολόγησης των τοιχών από λάσπη, με τσιμέντο. Με τσιμέντο έχουν επίσης αντικατασταθεί πρέκια, τα οποία παλαιότερα ήταν λίθινα, ξύλινα ή μεταλλικά.
Οι στέγες, στην πλειοψηφία τους έχουν επισκευαστεί, χρησιμοποιώντας σύγχρονες τεχνικές και κατασκευές με μεγαλύτερες αντοχές. Παρόλα αυτά η σχιστόπλακα εξακολουθεί να είναι το κύριο υλικό επίστρωσης, διατηρώντας την ομοιογένεια του οικισμού. Επιπλέον πάνω στις στέγες, έχουν κατασκευαστεί φεγγίτες, οι λεγόμενοι μπαντζάδες για επιπλέον φωτισμό και αερισμό.
Όσο αφορά τους εξώστες, οι οποίοι δεν αποτελούν χαρακτηριστικό του οικισμού, έχουν γίνει ελάχιστες προσθήκες. Οι προσθήκες αυτές είναι κυρίως από μπετόν και διαφοροποιούνται από το υλικό της υπόλοιπης κατασκευής. Επιπλέον προσθήκη αποτελούν τα κιγκλιδώματα τα οποία είναι συνήθως μεταλλικά.