Σε αυτό το σημείο κρίνεται αναγκαία η κατηγοριοποίηση των αυλών ώστε να γίνει πιο διακριτή η εξέλιξη του οικισμού και κυρίως ο τρόπος με τον οποίο επηρέασε τη δημιουργία ελεύθερων ιδιωτικών χώρων και αυλών.
Όπως έχει ήδη αναφερθεί η κύρια κατηγορία αυλών που παρατηρήσαμε στον οικισμό της Μητρόπολης είναι ελεύθεροι χώροι οι οποίοι βρίσκονται στις απολήξεις αδιέξοδων δρόμων. Δημιουργούν έτσι έναν χαρακτήρα ημιδιωτικότητας αφού δεν ορίζονται ξεκάθαρα από κάποιο όριο. Τα όρια τους δημιουργούνται από τα γύρω σπίτια (που είναι συνήθως στενών συγγενικών οικογενειών) ,χωρίς όμως να υπάρχει ένας φράχτης και μια πόρτα εισόδου σε αυτούς. Έτσι επιτρέπουν σε οποιονδήποτε να τους επισκεφτεί, δημιουργώντας του όμως ένα αίσθημα αβεβαιότητας για το κατα πόσον όντως μπορεί να βρίσκεται εκεί. Αυτή η κατηγορία θα μπορούσαμε να πούμε ότι παρουσιάζει δύο τύπους:
Α Τύπος
Σε αυτόν τον τύπο κατατάσσουμε τους ελεύθερους χώρους που συγκεντρώνονται σε μία περιοχή δημιουργώντας ένα πλάτωμα. Περιμετρικά τους, βρίσκονται σπίτια κύριως συγγενικών προσώπων που δημιουργούν έτσι μια μικρή οικογενειακή πλατεία. Όσον αφορά την υλικότητα του εδάφους αυτών των χώρων, είναι κυρίως από τσιμέντο, ένω παρτέρια με χώμα τοποθετούνται εξωτερικά αυτού του πλέγματος κτιρίων. Η είσοδος στο κτίσμα γίνεται παράλληλα στη διεύθυνση του αδιέξοδου δρόμου.
Β Τύπος
Σε αντίθεση με τον Α Τύπο, στον Β Τύπο κατατάσσουμε τους ελεύθερους χώρους που δημιουργούνται αξονικά. Σε αυτή την περίπτωση τα κτίρια που τους ορίζουν είναι τοποθετημένα σε συστοιχία και από τις δύο πλευρές του αδιέξοδου δρόμου. Τα όρια μεταξύ των κτίριων στενεύουν όπως και ο βαθμός συγγένειας. Ώστόσο, παρατηρείται μια μικρή υποχώρηση των καινούριων κτιρίων (στη συγκεκριμένη περίπτωση στο νότιο τμήμα του αδιέξοδου δρόμου), αλλά με τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με το πλάτωμα που δημιουργείται στον Α Τύπο. Επιπλέον, και σε αυτόν τον τύπο η υλικότητα του εδάφους είναι τσιμέντο και χώμα με τον τρόπο που προαναφέρθηκε. Τέλος, η είσοδος στο κτίσμα γίνεται κάθετα στη διεύθυνση του αδιέξοδου δρόμου.
Εκτός από τους αδιέξοδους δρόμους, στη Μητρόπολη υπάρχουν και ιδιωτικές αυλές εμφανώς ορισμένες. Αυτές αποτελούν και τη δεύτερη κατηγορία αυλών.Σε αυτην την περίπτωση γίνεται αρχικά η είσοδος από το δρόμο στο οικόπεδο και στη συνέχεια στο κτίριο. Συνήθως, μέσα στο οικόπεδο υπάρχουν και παλαιότερα κτίσματα, που ανήκαν στην οικογένεια, και στα οποία έχουν προστεθεί πλέον δευτερεύουσες χρήσεις. Η κύρια είσοδος στο κτίριο γίνεται κάθετα στη διεύθυνση εισόδου στο οικόπεδο. Αυτό, σε συνδυασμό με την έντονη φύτευση που υπάρχει στο νότιο τμήμα του κτιρίου, δίνει έναν χαρακτήρα απομόνωσης και ιδιωτικότητας που έρχεται σε αντίθεση με τον χαρακτήρα της πρώτης κατηγορίας.
Στο συγκεκριμένο παράδειγμα η κύρια είσοδος στο κτίσμα γίνεται πλέον από τη μικρή πλευρά του κτιρίου, κάνοντας πιο εμφανή την ανάγκη για ιδιωτικότητα.
Υπόμνημα: Με μαύρο συμβολίζεται η είσοδος στο παραδοσιακό κτίριο, με κίττρινο η είσοδος στο οικόπεδο και με κόκκινο η νέα είσοδος στο κτίριο