Κανάλια (Τμήμα Α)

Γενική Παθολογία Κτισμάτων

Παράδειγμα κατάρρευσης της στέγηςΠαράδειγμα παθογένειας ξύλινης κατασκευής της στέγηςΠαράδειγμα συνεργασίας λιθοδομής-πλινθοδομής-ξυλοδεσιάς-κεραμιδιούΠαράδειγμα ενίσχυσης ανοίγματος με τούβλα

  Σύμφωνα με τις αναφορές των κατοίκων οι χαρακτηριστικότερες ζημιές που έχουν υποστεί τα κτίσματα οφείλονται στον βομβαρδισμό που έπληξε τον οικισμό των Καναλίων στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Εκτός από το γεγονός αυτό, παρατηρούνται φθορές που οφείλονται στην καταπόνηση των κτιρίων από τον χρόνο και τις καιρικές συνθήκες του ηπειρωτικού κλίματος. Μέχρι σήμερα το χωριό έχει δοκιμαστεί και από σεισμικές δονήσεις, αλλά δεν προέκυψαν αλλοιώσεις ζωτικής σημασίας στα κτίρια. 
  
  Οι φθορές που προκάλεσε ο βομβαρδισμός παρατηρούνταν είτε στο σύνολο του κτιρίου, καθιστώντας το μη κατοικίσιμο- ερείπιο, είτε στο δομικό του σύστημα, το οποίο αργότερα αποκαταστάθηκε με ευτελής τεχνικές και υλικά (πλινθοδομή, τυχαίες διατομές ξύλων). είτε στην αισθητική του προσέγγιση εξωτερικά. 

 Οι παθογένειες που παρατηρήθηκαν στον οικισμό των Καναλίων και αφορούν κατασκευαστικές αστοχίες ή φθορές λόγω παλαιότητας, αναλύονται στα εξής:

_Μερική ή ολική κατάρρευση της στέγης. Οφείλεται είτε σε λάθος των κατασκευαστών, («μαστόρων»), είτε σε αστοχία των υλικών. Είναι αρκετά συχνό το φαινόμενο κατά το οποίο γίνεται λανθασμένη τοποθέτηση του ζευκτού στην στέγη. Οι ιδιοκτήτες που συχνά γινόντουσαν οι ίδιοι κατασκευαστές της οικίας τους δεν αντιλαμβάνονταν την λειτουργία του ζευκτού. Είναι χαρακτηριστικό οτι στήριζαν τον ορθοστάτη πάνω στον ελκυστήρα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την μακρόχρονη καταπόνηση  του ελκυστήρα και την ανάγκη αντικατάστασης όλου του ζευκτού σε βάθος χρόνου.
 Επίσης, οι στέγες, ως ξύλινες κατασκευές, λόγω των έντονων καιρικών συνθηκών του ηπειρωτικού κλίματος, μπορεί να καταστραφούν από την  έκθεση στην υγρασία ή τα ζωύφια που προσβάλλουν το ξύλο.

_Αστοχία της τοιχοποιίας. Στον οικισμό των Καναλίων οι εξωτερικές τοιχοποιίες δημιουργούνται από μεγάλους λίθους, κυρίως τοπικής προέλευσης, που συνδέονται με την χρήση λάσπης (που λειτουργεί ως κονίαμα) και ενισχύονται με τις –κυρίως- οριζόντιες ξυλοδεσιές. Είναι, λοιπόν, πιθανό κάποιο από τα τρία αυτά στοιχεία να μην εξυπηρετήσει τον σκοπό του και άρα η τοιχοποιία να καταρρεύσει ή να αποκτήσει ρωγμές. Στην δεύτερη περίπτωση, οι κάτοικοι προσπαθούσαν να καλύψουν τα κενά με την χρήση κεραμιδιών, άχυρου, λάσπης ή μικρών λίθων. Αγνοούσαν την ορθή λειτουργία του τοίχου για το στατικό σύστημα και προσπαθούσαν να μονώσουν το εσωτερικό «γεμίζοντας» τις ρωγμές.

_Αδυναμία στήριξης των ανοιγμάτων. Το φαινόμενο αυτό είναι απόρροια της αστοχίας της τοιχοποιίας. Η λάθος τεχνική  στην διαδικασία ανέγερσης του λίθινου τοίχου δημιουργεί προβλήματα στον τρόπο με τον οποίο έχει δημιουργηθεί το άνοιγμα. Αν η τοιχοποιία δεν συμπεριφέρεται ως ένα σύνολο τότε αδυνατεί  να στηρίξει το πλαίσιο του παραθύρου. Είναι αρκετά συχνό φαινόμενο και αντιμετωπίζεται από τους ιδιοκτήτες με την χρήση τούβλου ή μεταλλικών στηριγμάτων για να στηριχθεί η αρχική κατασκευή.