Οι στέγες των κτιρίων του οικισμού είναι κατά κανόνα τετράριχτες, όμως, εντοπίζονται και αρκετές δίριχτες. Σε ελάχιστες περιπτώσεις υπάρχουν μονόριχτες στέγες, κυρίως σε δευτερεύοντες χώρους. Η κατασκευή τους βασίζεται στη λειτουργία του ζευκτού, ένα είδος δικτυωματικού φορέα.
Αρχικά, οι οριζόντιες δοκοί που γεφυρώνουν το άνοιγμα στη μικρή του διάσταση, οι ελκυστήρες, πακτώνονται στους τοίχους πάνω στις ξυλοδεσιές. Ο λειτουργικός ρόλος των δοκών αυτών είναι να παραλαμβάνουν τις οριζόντιες τάσεις. Στο μέσο των ελκυστήρων εδράζεται μια μεγάλη δοκός, κάθετη σε αυτούς, και πάνω σε αυτήν πατάει μια κατακόρυφη δοκός, ο ορθοστάτης ή ο 'μπαμπάς'. Οι κλίσεις του ζευκτού σχηματίζονται από τους αμείβοντες, δοκούς με κλίση περίπου 30 μοιρών. Σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχουν και αντηρίδες, διαγώνιες ράβδοι που προσφέρουν επιπλέον στήριξη. Παρατηρούνται, ωστόσο, ορισμένα σφάλματα στην κατασκευή του ζευκτού. Πολύ συχνά, ο ορθοστάτης στηρίζεται πάνω στην οριζόντια δοκό πάνω από τους ελκυστήρες. Το γεγονός αυτό ουσιαστικά «ακυρώνει» τη λειτουργία του ζευκτού, η οποία έχει ως στόχο να μεταφέρει τις δυνάμεις της στέγης στη φέρουσα τοιχοποιία, και προκαλεί μεγάλο βέλος κάμψης στους ελκυστήρες, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε αστοχία.