Σε αντίθεση με τις εξωτερικές λίθινες, οι εσωτερικές τοιχοποιίες δεν αποτελούσαν σύνθετες κατασκευές και κατασκευάζονταν με ευτελή υλικά. Με σημαντικά μικρότερο πάχος από τις εξωτερικές (10-20εκ.), οι τοιχοποιίες αυτές είχαν εσωτερικά έναν ξύλινο σκελετό από κάθετα ξύλα μικρής διατομής χωρίς ιδιαίτερη επεξεργασία που «δένονταν» εγκάρσια με άλλα μικρότερα. Πάνω σε αυτά καρφώνονταν καλάμια σε όλη την επιφάνεια του τοίχου, και από τις δύο παρειές. Έπειτα γινόταν επικάλυψη με πηλό, λάσπη ή χώμα αναμειγμένο με άχυρα, τρίχες ζώων κτλ. Την τελική στρώση αποτελούσε κάποιο επίχρισμα, συνήθως ασβεστικής σύνθεσης. Στις απλές αυτές κατασκευές ήταν αναγκαία η συχνή συντήρηση για να διατηρηθούν τα επιχρίσματα στην θέση τους.