Το χαρακτηριστικό σύστημα απορροής των νερών του δώματος στα Ανδριώτικα σπίτια ονομάζεται κάναλος. Πρόκειται για ένα είδος ανοιχτής κατακόρυφης υδρορρόης μέσα στο σοβά του εξωτερικού τοίχου, από τον οποίο ξεχωρίζουν δύο μικρές προεξοχές - «αφτιά». Ο κάναλος έχει πλάτος περίπου 25εκ. και βάθος 2-4 ελκ. Στο ανώτερο τμήμα του τα νερά κυλούν σε αυτόν μέσω της «ρουνιάς», μίας τρυπημένης πλάκας του γείσου του δώματος. Στο κατώτερο τμήμα του έχει διαμορφωμένη απόληξη με δύο πλάκες κατάλληλα τοποθετημένες που απομακρύνουν τα νερά από τα τοιχώματα του κτίσματος, την «κρουνέλλα». Στα παλαιότερα σπίτια η κατασκευή του γινόταν από κονίαμα με τριμμένο κεραμίδι, άμμο και ασβέστη. Στην περιοχή του Κορθίου, ανακάτευαν έντονα το υδραυλικό αυτό κονίαμα πριν την κατασκευή και έπειτα έτριβαν την επιφάνεια με κρεμμύδες «ασκέλες».