Η είσοδος στο ισόγειο γίνεται μέσω δύο ανοιγμάτων, ένα στην ανατολική πλευρά του κτιρίου και ένα στη βόρεια. Το ισόγειο πλέον φαίνεται να μην έχει κάποια λειτουργία. Όμως, από τα στοιχεία της παραδοσιακής τοπικής αρχιτεκτονικής που εντοπίζονται στους χώρους του, αλλά και από πληροφορίες που μας έδωσαν οι κάτοικοι μπορούμε να προσδιορίσουμε τόσο την αρχική του χρήση, όσο και την ηλικία του. Η ύπαρξη πυρομαχιού και λαινοθέστρας υποδηλώνουν πως ορισμένα δωμάτια λειτουργούσαν ως κατοικία και άλλα ως βοηθητικοί χώροι. Όπως μας αναφέρει και ο κύριος Παναγιώτης (Τάκης) Χουδαλάκης εκεί έμενε ο προπάππους του και στο ακριβώς διπλανό δωμάτιο έμεναν τα ζώα που έκτρεφε η οικογένεια. Με αυτά τα στοιχεία μπορούμε να τοποθετήσουμε χρονολογικά το κτήριο τουλάχιστον στις αρχές του 19ου αιώνα, αλλά και να κατανοήσουμε τον τρόπο ζωής της εποχής. Μελετώντας τη διάταξη των χώρων θα μπορούσαμε να υποθέσουμε πως δεν χτίστηκε όλο το κτήριο εξ αρχής, αλλά ανάλογα με τις ανάγκες και την αύξηση των ανθρώπων προστίθενται σε αυτό δωμάτια. Λόγω της κλίσης του δρόμου, η στάθμη του δαπέδου του ισογείου βρίσκεται σε χαμηλότερο επίπεδο από τη στάθμη του δρόμου. Ακόμη, για τον ίδιο λόγο, υπάρχει και ελαφριά υψομετρική διαφορά στο εσωτερικό έδαφος μεταξύ των δωματίων, ενώ η στάθμη της οροφής διατηρείται κατά βάση σταθερή. Οι οροφές (που λειτουργούν και ως πάτωμα για τον όροφο) έχουν παραμείνει ίδιες, με εξαίρεση αυτήν του βορειότερου χώρου όπου τα μεσοδόκια έχουν αντικατασταθεί με νεώτερες δοκίδες, και το πάτωμα με ξύλινες τάβλες.
Στον όροφο βρίσκεται η κατοικία όπου ζει η κυρία Ελευθερία. Η πρόσβαση επιτυγχάνεται εξωτερικά μέσω δύο λίθινων σκαλών. Η μία βρίσκεται στην αρχή του συγκροτήματος και οδηγεί από το δρόμο στο βατό δώμα-βεράντα της κατοικίας, και η άλλη βρίσκεται βορειότερα και οδηγεί σε έναν από τους χώρους της κατοικίας. Στο πρώτο μέρος του ορόφου υπάρχουν σε παράταξη ένας υπαίθριος (loggia) και δύο κλειστοί χώροι. Στον πρώτο έχει προστεθεί (μεταγενέστερα) και πέργκολα με τσίγκο και λειτουργεί ως μεταβατικός χώρος μεταξύ του βατού δώματος που και του σπιτιού. Το πρώτο δωμάτιο της κατοικίας διαθέτει πυρομάχι και η οροφή του είναι κατασκευασμένη από κορμούς δέντρων (μεσοδόκια), μικρότερες δοκίδες, καλαμωτή και μια στρώση από τσιμέντο. Στον όροφο υπήρχαν αρχικά άλλα τρία δωμάτια, όμως με την προσθήκη ενός τούβλινου τοίχου στο ένα από αυτά έχουν γίνει τέσσερα. Στο πρώτο από αυτά το δώμα έχει αντικατασταθεί από πλάκα οπλισμένου σκυροδέματος, ενώ τόσο σε αυτό όσο και στα δύο επόμενα δωμάτια έχει προστεθεί στο δάπεδο τσιμέντο. Το τελευταίο και βορειότερο δωμάτιο της κατοικίας πλέον δε χρησιμοποιείται για λόγους ασφαλείας, μια και το ξύλινο δάπεδο έχει σημαντικές φθορές.