Πρόκειται για έναν «οικισμό» όπου η χρήση των τοπικών υλικών για τις οικοδομικές λειτουργίες είναι βασικό στοιχείο. Η μαζική βιομηχανική παραγωγή δομήσιμων υλών κάνει την εμφάνιση της και σε αυτόν τον τόπο κυρίως σε πρόσφατες επεμβάσεις. Παρόλα αυτά υπάρχει ένας πολύ μεγάλος όγκος από παραδείγματα για την χρήση τοπικής ξυλείας και πετρών στην δόμηση των κτιρίων.
Το βασικό στοιχείο δόμησης των οριζόντιων επιφανειών είναι οι λιθοδομές με πάχος γύρω στους 60-70 πόντους το οποίο μειώνεται κατά την κατακόρυφη ανάπτυξη του τοίχου. Αποτελούνται συνήθως από δύο γραμμικές σειρές ακανόνιστων λίθων όπου το κενό ανάμεσά τους συμπληρώνεται με μικρότερες πέτρες. Σε κάποιες περιπτώσεις αυτοί οι τοίχοι έχουν δεχθεί επίχρισμα κυρίως στο εξωτερικό μέρος (ασβέστωμα) .Στις παύσεις της τοιχοποιίας τοποθετούνται γωνιόλιθοι σε εναλλάξ σχηματισμούς (ορθογώνιοι- οριζόντιοι) στα σημεία όπου βρίσκονται οι γωνίες του κελύφους, ενώ τα εσωτερικά χωρίσματα των χώρων γεφυρώνονται με καμάρες. Το συνδετικό υλικό της περιοχής είναι ο πηλός.
Οι τοιχοποιίες χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: η πρώτη σχηματίζεται σαν πυραμίδα ξεκινώντας από μεγάλους λίθους και καταλήγοντας σε μικρούς (τσιβίκια) και η δεύτερη διαθέτει λίθους ποικίλου μεγέθους διάσπαρτους κατά μήκος του τοίχου.