Οικία Γιώργου Χουδαλάκη

Το μονώροφο αυτό κτήριο αποτελεί το βορειοανατολικό όριο του χωριού και χρονολογείται στα τέλη του 19ου αιώνα (έχει διατηρηθεί επιγραφή στο ανώφλι της εισόδου με την ημερομηνία “8 Μαΐου 1895”). Στοιχεία της τοπικης παραδοσιακής αρχιτεκτονικής εντοπίζονται σε όλο το κτήριο, καθώς οι χώροι που υπάρχουν μέχρι σήμερα έχουν καμάρες, ενώ παράλληλα υπάρχει πυρομάχι και δύο λαϊνοθέστρες με τη θέση για το μαστραπά. Λόγω αναπαλαίωσης έχει προστεθεί φέρων οργανισμός απο οπλισμένο σκυρόδεμα, έχει ανακατασκευαστεί το δώμα, έχει προστεθεί επίχρισμα εξωτερικά των τοίχων και έχει αφαιρεθεί από το αρχικό κτίσμα ένα δωμάτιο, εκτός από έναν τοίχο, ο οποίος αποτελεί και το όριο του κτηρίου με το δρόμο.

Πλέον αποτελείται από τρία δωμάτια. Όπως φαίνεται και στην κάτοψη, ο κυρίως χώρος είναι μεγάλος σε διαστάσεις και ενιαίος, αφού μεταξύ των δύο πιο απομακρυσμένων πέτρινων τοίχων μεσολαβούν 3 καμάρες. Το γεγονός αυτό θα μπορούσε να δηλώνει πως αρχικά το κτήριο δε χρησιμοποιούταν ως κατοικία και στέγαζε άλλες λειτουργίες (π.χ. σταύλος). Σίγουρα όμως ήταν ένα βασικό δωμάτιο αφόυ στο χώρο μεταξύ του νοτιότερου τοίχου και της πρώτης καμάρας βλέπουμε το πυρομάχι και διπλή λαϊνοθέστρα με θέση για μαστραπά και νεροχύτη.