Δίδυμες υπόσκαφες κατοικίες

Οι γειτονικές και σχεδόν πανομοιότυπες αυτές κατοικίες αποτελούν χαρακτηριστικά δείγματα της τυπολογίας του υποσκάφου και της συνηθέστερής του διαρρύθμισης.

Κοινά χαρακτηριστικά τους οι αυλές που βρίσκονται σε πιο χαμηλό από τον δρόμο επίπεδο, με χώρο για την ανάκτηση του συλλεγόμενου νερού καθώς και μια γούρνα με λειτουργία νεροχύτη.  Περιλαμβάνουν επίσης κάναβα η οποία εκτείνεται κάτω από τον δρόμο και συστήματα αερισμού τόσο στο τμήμα της κάναβας όσο και στην ίδια την κατοικία. Τα δώματα αν κι επίπεδα και βατά, διαμορφώνουν θόλο στο εσωτερικά, είναι προσβάσιμα μέσω σκάλας που καταλήγει στην αυλή. Ιδιαιτερότητα τους ότι εξελίσσονται σε δύο επίπεδα, ακολουθώντας την κλίση του εδάφους.

Οι όψεις είτε ακολουθούν την τυπολογία της κεντρικής εισόδου που περιστοιχίζεται από δύο παράθυρα, ένα σε κάθε πλευρά, κι ένα φεγγίτη στον άξονα της πόρτας είτε το ένα εκ των δύο παραθύρων παραλείπεται. Απλή είναι και η διαμόρφωση του σχεδόν μονόχωρου εσωτερικού, με μόνο στοιχείο διαχωρισμού την όψη μετατοπισμένη ώστε να απομονώνεται το πιο ιδιωτικό τμήμα της κατοικίας.

Η μια εκ των δύο κατοικιών έχει συντηρηθεί στον βαθμό που απαιτείται για να μην καταρρεύσει αλλά δεν βρίσκεται σε χρήση και διατηρεί τα αρχικά της χαρακτηριστικά, παρά την φθορά που έχουν υποστεί. Η πέτρινη τοιχοποιία έχει ενισχυθεί μέσω ενός πλέγματος κι μιας στρώσης τσιμεντοκονίας, με αμφίβολο αισθητικό αποτέλεσμα. Στην δεύτερη κατοικία έχει ξεκινήσει διαδικασία πλήρους ανακαίνισης με την όψη να έχει επενδυθεί με πέτρα όχι αντιπροσωπευτική για την περιοχή, διατηρώντας ωστόσο τα αρχικά ανοίγματα. Η αυλή έχει παραλλαχθεί από την αρχική της μορφή και τα εξωτερικά της στοιχεία, όπως η γούρνα και το δάπεδο, έχουν επενδυθεί εκ νέου με ασβεστοκονίαμα.