Συμπεράσματα

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

 Η  Δημητσάνα αναπτύσσεται στο διάσελο των λόφων του Κάστρου και της Αγίας Παρασκευής. Η δόμηση παρουσιάζει αραίωση στα όρια του οικισμού, λόγω του έντονου αναγλύφου, σε αντίθεση με το κέντρο του, όπου τα κτίσματα αναπτύσσονται πυκνότερα εκατέρωθεν του βασικού οδικού άξονα. Δεδομένων των υψομετρικών διαφορών, τα οικοδομήματα αρθρώνονται στο έδαφος με  τέτοιον τρόπο ώστε, στις περισσότερες περιπτώσεις, στην όψη των κτηρίων προς την υψηλότερη στάθμη να εμφανίζεται μικρότερος αριθμός ορόφων σε σχέση με αυτήν της χαμηλότερης στάθμης.

 Το ηπειρωτικό κλίμα της περιοχής επιβάλλει τη χρήση στέγης  ώστε το χιόνι και το νερό  της βροχής να οδηγούνται μακρυά από την τοιχοποιία. Γενικότερα, οι τεχνίτες είχαν έναν κοινό τρόπο κατασκευής, με αποτέλεσμα να παρατηρείται σχετική ομοιομορφία στην εικόνα του οικισμού. Τα κτίσματα είναι κατά κανόνα διώροφα για την εξυπηρέτηση των αναγκών της αγροτικής κοινωνίας. Παρ’όλα αυτά, λόγω της κατα περιόδους οικονομικής και πολιτισμικής άνθισης, εμφανίζονται κτίσματα που διαφοροποιούνται ως προς τη χρήση και την κλίμακα.

 Λόγω της ανοικοδόμησης του οικισμού σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, παρουσιάζονται κατά τόπους διαφορετικά χαρακτηριστικά. Τα παλαιότερα κτίσματα συγκεντρώνονται στην περιοχή του Κάστρου και έχουν κυρίως χρήση κατοικίας.  Στην περιοχή αυτή, διατηρείται πλήρως ο παραδοσιακός αρχιτεκτονικός χαρακτήρας, καθώς εμφανίζονται αλλοιώσεις μόνο λόγω φθοράς ή εγκατάλειψης. Σύγχρονες επεμβάσεις παρατηρούνται κυρίως στην κεντρική περιοχή, όπου τα κτήρια είναι μεταγενέστερα. Σε αυτό το τμήμα, εκτός από κατοικίες, συναντώνται χρήσεις εστίασης, αναψυχής και εμπορίου, καθώς και δημόσιες υπηρεσίες.  Στην περιοχή της Αγίας Παρασκευής, εμφανίζονται αφενός κτήρια σύγχρονα ή ανακατασκευασμένα και αφετέρου, ερειπωμένα κτίσματα στα όριά της.

 Εν γένει, τα κτήρια του οικισμού, ανεξαρτήτως χρονικής περιόδου, έχουν κοινές τις βασικές αρχιτεκτονικές αρχές τους. Παρ’ότι πλέον χρησιμοποιούνται νέα υλικά και τεχνολογίες στην κατασκευή των σύγχρονων οικοδομών και την αποκατάσταση των παλαιότερων, ακολουθείται η υπάρχουσα γενική μορφή. Κατά συνέπεια, ο παραδοσιακός χαρακτήρας διατηρείται σε μεγάλο βαθμό.

 Οι γενικές παρατηρήσεις που απορρέουν από την πορεία της εργασίας είναι οι ακόλουθες:

·         η δόμηση παρουσιάζει αραίωση στα όρια του οικισμού, λόγω του έντονου αναγλύφου, σε αντίθεση με το κέντρο του

·         βασικά δομικά υλικά αποτελούν, παραδοσιακά, η πέτρα και το ξύλο, λόγω της διαθεσιμότητάς τους στο άμεσο φυσικό περιβάλλον

·         παρατηρείται σχετική ομοιομορφία στην εικόνα του οικισμού, καθώς ο τρόπος κατασκεύης ήταν κοινός

·         τα κτίσματα είναι κατά κανόνα διώροφες κατοικίες, με μεμονωμένες εξαιρέσεις οικοδομών που διαφοροποιούνται ως προς τη χρήση και την κλίμακα

·         τα παλαιότερα κτίσματα συγκεντρώνονται στην περιοχή του Κάστρου και έχουν κυρίως χρήση κατοικίας

·         στην κεντρική περιοχή τα κτήρια είναι μεταγενέστερα και συναντώνται χρήσεις κατοικίας, εστίασης, αναψυχής, εμπορίου και υπηρεσιών

·         στην περιοχή της Αγίας Παρασκευής, εμφανίζονται κυρίως κτήρια σύγχρονα ή ανακατασκευασμένα και κάποια ερειπωμένα κτίσματα στα όριά της

·         ο παραδοσιακός χαρακτήρας διατηρείται σε μεγάλο βαθμό καθώς τα κτήρια του οικισμού, ανεξαρτήτως χρονικής περιόδου, έχουν κοινές τις βασικές αρχιτεκτονικές αρχές τους.