Διαμόρφωση Ορίων μεταξύ Ιδιωτικού και Δημόσιου Χώρου

Ένα στοιχείο το οποίο μας προβλημάτισε σε σχέση με την ανάπτυξη του οικισμού είναι το πώς οι ιδιωτικές ιδιοκτησίες (κατοικίες) διαμορφώνουν  το όριο τους με το δρόμο.Σε σχέση με το συγκεκριμένο ζήτημα διακρίνουμε τρεις κατηγορίες διαμόρφωσης ορίων: 1.με ύψωση τοίχου, 2.με υψομετρική διαφορά, 3.με απομάκρυνση από το δρόμο.

Πιο συγκεκριμένα:

• ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΟΡΙΟΥ ΜΕ ΥΨΩΣΗ ΤΟΙΧΟΥ

Η εν λόγω σχέση ορίων αναφέρεται τόσο στα κτήρια τα οποία αναπτύσσονται κατ'ευθείαν πάνω στο δρόμο χωρίς διαμεσολάβηση αυλής, χρησιμοποιώντας το ίδιο τους το κέλυφος ως διαμορφωτή ορίου, όσο και σε αυτά στα οποία το όριο με το δρόμο διαμορφώνεται από τον προστατευτικό μαντρότοιχο της αυλής. Οι υποκατηγορίες της ενότητας αυτής εξήχθησαν με κριτήριο τη διαμόρφωση οπτικών σχέσεων μεταξύ του ιδιωτικού και του δημόσιου χώρου. Έτσι, διακρίνουμε τα όρια ως προς το ύψος τους σε χαμηλά και ψηλά, ενώ ως προς τη διαφάνεια της υλικότητας τους σε συμπαγή και διάτρητα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε σχέση με το συγκεκριμένο ζήτημα παρουσιάζουν τα σπίτια τα οποία είναι αρθρωμένα πάνω σε σκάλα, αλλά έχουν εισόδους και πάνω στη σκάλα και στο επίπεδο του "κύριου" δρόμου.Στην περίπτωση αυτή τα σπίτια διαμορφώνουν σε σχέση με το δρόμο πολύ αυστηρά όρια, ενώ από την πλευρά της σκάλας τα όρια χαλαρώνουν είτε  ως προς το ύψος, είτε ως προς την οπτική διαπερατότητα του υλικού, αφού η σκάλα προσφέρει ούτως ή άλλως ένα επίπεδο ιδιωτικότητας. Παρατηρούμε πως ο συγκεκριμένος τύπος ορίου εντοπίζεται κυρίως στην κεντρική περιοχή, η οποία αποτελεί και την κεντρική περιοχή του οικισμού.Αυτό συμβαίνει καθώς η πυκνότητα του οικισμού στην εν λόγω περιοχή δε θα επέτρεπε λύσεις όπως η απομάκρυνση από το δρόμο,ενώ η διαμόρφωση ορίου με υψομετρική διαφορά μάλλον δε θα ανταποκρινόταν στο ρόλο της περιοχής ως κέντρο του οικισμού.

Οι επόμενες δύο κατηγορίες θεωρούνται συγκενείς ως προς τη σχέση τους με το δρόμο καθώς και στις δύο περιπτώσεις έχουμε απομάκρυνση από αυτόν, είτε κατά την κατακόρυφη, είτε κατά την οριζόντια έννοια.

• ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΟΡΙΟΥ ΜΕ ΥΨΟΜΕΤΡΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ

Τα κτήρια της κατηγορίας αυτής διαμορφώνουν το όριο τους με το δρόμο εκμεταλλευόμενα πλήρως τη γεωμορφολογία του εδάφους.Έτσι, τοποθετούνται είτε σε βύθιση (1η υποκατηγορία),  είτε σε υπερύψωση σε σχέση με αυτόν (2η υποκατηγορία).Συγκρίνοντας τις δύο αυτές υποκατηγορίες ως προς τις οπτικές σχέσεις που κάθε μία συνεπάγεται, θεωρούμε πως η βύθιση  δημιουργεί γενικα πιο χαλαρά οπτικά όρια σε σχέση με την υπερύψωση λόγω της αβίαστης δυνατότητας που έχει ο περιπατητής, κοιτώντας προς τα κάτω, να "τρυπώσει" στην καθημερινή  προαύλια ζωή.Ο γενικός αυτός κανόνας άρεται στις περιπτώσεις που τα βυθιζόμενα κτήρια συνδιάζονται με πολύ έντονη βλάστηση με αποτέλεσμα να χάνονται τελείως από το  οπτικό μας πεδίο.

Η κατηγορία αυτή αντιπροσωπεύεται κυρίως απο τις κατοικίες στην περιχή στην ανατολική πλαγιά του διάσελου των δύο λόφων (Περιοχή Β), λόγω της πολύ έντονης κλίσης που παρουσίαζει το έδαφος σε αυτό το σημείο του οικισμού, παρατηρείται  όμως και στις περιοχές πίσω από το κάστρο (Περιοχές Γ & Δ).

• ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΟΡΙΩΝ ΜΕ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΡΟΜΟ

Κτήρια αυτής της κατηγορίας συναντώνται σε σημέια του οικισμού όπου η μικρή πυκνότητα των κτισμάτων κάνει δυνατή μια τέτοια επίλυση του ζητήματος των ορίων.Άλλη απαραίτητη προυπόθεση για τη διαμόρφωση των ορίων με αυτόν τον τρόπο αποτελεί η σχετικά ήπια κλίση του εδάφους, ώστε να δίνεται η δυνατότητα χωροθέτησης των κτηρίων ελεύθερα, χωρίς να εμποδίζει η γεωμορφολογία τη επαφή τους με το δρόμο. Έτσι, κατάλληλες συνθήκες για τη διαμόρφωση ορίων αυτού του τύπου εντοπίζονται κυρίως στην περιφέρεια του οικισμού.