Τζάκια

Το κλίμα που παρουσιάζει μεγάλες μεταβολές στην θερμοκρασία, αλλά και η ευμάρεια των κατοίκων , όπως και η εσωστρεφής ζωή μέσα στα χειμωνιάτικα δωμάτια , ήταν ουσιαστικοί λόγοι που επέβαλλαν την κατασκευή του τζακιού .
Τα τζάκια φτιάχνονται στη μέση του τοίχου του δωματίου , απέναντι συνήθως από την είσοδο , περιστοιχίζονταν από κόγχες και ντουλάπια ένθετα στον τοίχο τους . Οι κατασκευαστικές τους δεσμεύσεις επέρχονται ήδη από το στάδιο των τοιχοποιιών και των πατωμάτων . Η ΄΄παραστιά΄΄,δηλαδή ο χώρος όπου καίει η φωτιά στηρίζεται σε δύο ειδικά διαλεγμένα στραβά ξύλα , που εξέχουν από τον τοίχο σε χαμηλότερη κατά 50 εκ. στάθμη από το δάπεδο , συναντούν τα δοκάρια του πατώματος και ενσφηνώνονται  σ΄αυτά  σε κατάλληλες εγκοπές . Πάνω σ΄αυτό το ΄΄φορείο΄΄ στρώνονται , σε επαφή , χοντρές σανίδες ή πελεκημένοι λεπτοί κορμοί . Η ΄΄σκάφη΄΄ που δημιουργείται έτσι γεμίζεται με πέτρες και κοκκινόχωμα . Το γέμισμα αυτό συνήθως  υπερυψώνεται και κατά 10 έως 30 εκ. πάνω από το δάπεδο με τη βοήθεια ξύλινου κιβωτοριδούς πλαισίου . Έτσι , η παραστιά είναι αρκετά απομακρυσμένη από τα ξύλινα στοιχεία του πατώματος . Η επίστρωση της παραστιάς γίνεται με καλά αλειμμένο υλικό ή με εμφυαλωμένα πλακάκια που περιβάλλονται από ξύλινα περιθώρια .
Το κύριο κατασκευαστικό και διακοσμήτικο ενδιαφέρον του τζακιού συγκεντρώνει η ανωδομή του , η λεγόμενη ΄΄φούσκα΄΄ . Τα παλαιότερα τζάκια που σώζονται στο χωριό και διατηρούν την αυθεντική κατασκευή της φούσκας τους είναι σχετικά λίγα . Οι φούσκες τους είναι κατασκευασμένες , στις περισσότερς περιπτώσεις , από σανίδες κατάλληλα κομμένες και συνδεδεμένες , ώστε να προσδίδουν σχεδόν την τελική μορφή και το επιθυμητό σχήμα .
Η πάγια μορφή της φούσκας είναι ένας ημικύλινδρος που συνεχίζεται προς τα πάνω με μισό κώνο . Ο τελευταίος ταιριάζει στην τριγωνική άνω απόληξη του κενού που έχει αφεθεί στην τοιχοποιία . Η στερέωση της φούσκας , που οπωσδήποτε δεν έχει μεγάλο βάρος  , μια και το συνολικό πάχος της μετά τις επιστρώσεις των κονιαμάτων δεν ξεπερνά τα 6 εκ. , γίνεται με κάρφωμα των ξύλινων στοιχείων στις ξυλοδεσιές των τοίχων , ιδίως των πλαϊνών , εκα τέρωθεν της εστίας , λεπτών φουρουσιών που συχνά φέρουν το τύμπανο .
Ήδη από τα μέσα του 19^ου αι. άρχισαν να καταργούνται αυτά τα τζάκια . Τα αντικατέστησαν μικρά , ορθογωνικά τυπικά χωριάτικα τζάκια του προχωρημένου 19^ου και του 20^ου αι. , με αδιάφορη μορφή ή με αδέξιες προσπάθειες διακόσμησης στο σοβά , συχνά σε κάποιες βαθμιδωτές διατάξεις . Αυτά τα τζάκια είναι συνήθως πέτρινα ή τούβλινα , με μικρό άνοιγμα , ψηλή παραστιά και πλευρικά ΄΄ποδαρικά΄΄ που δίνουν πρόσθετο βάρος στην εστία .
Στο χωριό , έχουμε και κατασκευές γωνιακών τζακιών οι οποίες έχουν γίνει με την πρόθεση να δημιουργηθεί φούσκα κωνική ή και διπλής καμπυλότητας , σχεδόν σφαιρική . Ετσι , η κατασκευή αναγκαστικά γίνεται  πάλι με ξύλινη υποδομή και κονίαμα ή με μικρές πέτρες , κεραμιδάκια και κονίαμα .