Συμπεράσματα

Συμπεράσματα.

 Ο οικισμός της  Αργαλαστή διαμορφώθηκε στον χρόνο μέσα   από τις κοινωνικές , πολιτικές και οικονομικές ,συνθήκες που έλαβαν χώρα.

Η προνομιακή της θέση, ανάμεσα στους λόφους της Αγ. Παρασκευής και της Καμάρας που την απόκρυπταν από την θάλασσα, προσφέροντας την απαραίτητη ασφάλεια από πειρατικές επιδρομές, το ανάγλυφο της, χωρίς ιδιαίτερες υψομετρικές καμπύλες και οι πηγές της που βοήθησαν στην καλλιέργεια  της γης,  οδήγησαν στην ανάπτυξη που άφησε πίσω της τα αρχοντικά κτήρια του 19ου αιώνα.

Παρατηρώντας την σήμερα κανείς από τους ίδιους λόφους διαπιστώνει μια δυναμική αλληλεπίδραση του φυσικού με το τεχνητό περιβάλλον. Η πλούσια δασώδης βλάστηση που την περιβάλλει,  μπλέκετε στα υψήκορμα δέντρα των αυλών που στέκουν αρμονικά, πλάι σε κτήρια δομημένα απ’ την ιδία φύση.

Λίθοι , σχιστόπλακες , ξύλα , υλικά που προέρχονται από τον τόπο  διαμορφώνουν μια πρισματική αρμονική κατασκευή. Το κωδωνοστάσιο ορίζει την θέση του οικισμού και ‘’καλεί ‘’ τον επισκέπτη σε ένα φαινομενικά παραδοσιακό οικισμό.

Αν περπατήσει όμως κανείς στα άλλοτε καλντερίμια του που διαστρώθηκαν στο παρελθόν,  για να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα , θα διαπιστώσει μια δυσμορφία. Οι οικοδομικές  παρεμβάσεις στο πέρασμα του χρόνου οδήγησαν σε μια μορφολογική αλλοίωση που αποτυπώνει την πορεία ενός οικισμού, που έχασε μεγάλο μέρος της αρχιτεκτονικής του αξίας ελλείψει καθοδήγησης.

Ωστόσο ακόμα και σήμερα η Αργαλαστή δεσπόζει  ‘’περήφανη’’ ανάμεσα στον Παγασητικό κόλπο και το Αιγαίο Πέλαγος, άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία και το τοπίο της.

Περήφανη για όσα κατάφερε να διαφυλάξει από το φυσική της ομορφιά και την αρχιτεκτονική της κληρονομία , ενάντια στην αδιαφορία του κράτους .

Περιμένοντας μια νομοθετική ρύθμιση για τον χαρακτηρισμό της ως παραδοσιακός οικισμός που χρήζει απόλυτης προστασίας , πριν να είναι πολύ αργά.