Ανοίγματα

H διαμόρφωση της άνω πλευράς των ανοιγμάτων ποικίλλει ανάλογα με τη χρονολογία, τον τρόπο της κατασκευής καθώς και τα διαθέσιμα υλικά.

Τα απλά ξύλινα πρέκια συναντώνται περισσότερο στα παλαιότερα κτίρια και πολλές φορές ταυτίζονται με την ξυλοδεσιά που "τρέχει" γύρω από το κτίριο στο ύψος αυτό. Συνδυάζονται συχνά με ανακουφιστικά τόξα, που μειώνουν τα βέλη κάμψης και βοηθούν στην καλύτερη μεταφορά των φορτίων στο έδαφος. Οι περιπτώσεις μεμονωμένων ξύλινων πρεκιών είναι αυτές όπου παρατηρούμε  τις μεγαλύτερες παραμορφώσεις με το πέρασμα του χρόνου. Σύνηθης είναι και η χρήση μονόλιθων και τοξοτών κατασκευών. Στις πιο προσεγμένες κατασκευές ο μονόλιθος είναι λαξευμένος καιι συνδυάζεται με αντίστοιχους γωνιόλιθους στις 2 παρειές του ανοίγματος. Ενίοτε παρατηρούμε ανατολίζουσες επιρροές στον τρόπο λάξευσης και διακόσμησης των μονόλιθων. Ωστόσο, το πρέκι μπορεί να μην είναι ενιαίο σε όλο το πάχος του τοίχου αλλά να συγκροτείται από δύο διαφορετικά δομικά στοιχεία εσωτερικά και εξωτερικά. Στα μετέπειτα χρόνια, όταν οι παραπάνω κατασκευές αστοχούν, η αντικατάσταση γίνεται με μεταλλικές διατομές ή μπετόν. 

Οι ποδιές των παραθύρων διαμορφώνονται κατα περίπτωση από μονόλιθους, μαρμάρινες πλάκες, ξύλινες δοκούς ή σχιστόπλακες. Ορισμένες φορές ο λίθος της μαρμαροποδιάς λαξεύεται ώστε να δημιουργήσει μια κοιλότητα που χρησιμοποιείται σαν νεροχύτης.

Οι λαμπάδες στις παρειές των ανοιγμάτων μπορούν είτε να είναι μέρος της λιθοδομής είτε να διαμορφώνονται ξεχωριστά με λαξευμένους πωρόλιθους που ενώνονται με μεταλλικούς συνδέσμους. Εσωτερικά υπάρχει διαπλάτυνση του ανοίγματος με το λαμπά να γίνεται λοξός.