Συρράκο (Τμήμα Α - Ομάδα 18)

Θεσμικό Πλαίσιο - Συνθήκες

ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Το πέρασμα της Πίνδου Συρράκο-Καλαρρύτες (Αυχένας Μπάρου), για να προφυλαχθεί από ληστρικές επιδρομές των Βλάχων, έφερε το Συρράκο στην προνομιακή θέση να συνάψει συνθηκολόγηση με τους Τούρκους και να μπουν υπό την προστασία της Βαλιδέ Σουλτάνας, μητέρας του Σουλτάνου, με ειδικά προνόμια όπως: να ασκούν την ορθόδοξη θρησκεία, διαιτητικά δικαστήρια, να εκλέγουν τοπικούς άρχοντες, να απαγορεύεται η είσοδος στους Οθωμανούς στο χωριό, με υποχρέωση καταβολής τριών φόρων: 

1.     Φόρος υποτέλειας

2.     Προσωπικός φόρος: τρία γρόσια για κάθε αγόρι

3.     Προβατονόμιο για τους κτηνοτρόφους 

Το 1611 τέθηκε υπό την τουρκική διοίκηση Ιωαννίνων μετά την καταστολή της επανάστασης του Μητροπολίτη Τρίκκης Διονυσίου του Φιλόσοφου, αλλά διατήρησε πολλά προνόμια, καθώς ήταν υπό την προστασία των αρματολών του Μαλακασίου της Πίνδου από το 1534. Στην περίοδο 1760-1821, το Συρράκο αποτέλεσε το κεφαλοχώρι 42 αυτόνομων χωριών, δημιουργώντας μια ομοσπονδία με πρόεδρο τον δημογέροντα· κάτω από αυτόν ήταν ο φροντιστής υδάτων, ο εισπράκτοράς των φόρων, ο αγορανόμος και ο επίτροπος των εκκλησιών. Το 1803 ο Αλή Πασάς όρισε στο Συρράκο Σούμπαση (τοπικός άρχοντας με αστυνομικές, διοικητικές και δικαστικές αρμοδιότητες), περιορίζοντας τα προνόμια και αυξάνοντας τους φόρους, ώστε να το μετατρέψει σε τσιφλίκι του. 

ΣΥΝΘΗΚΕΣ

14ος, 15ος, 16ος αι., ειδικές άδειες εμπορίου για την κάλυψη των οθωμανικών δημόσιων αναγκών, με ένοπλη προστασία κατά τη μεταφορά.

§  16ος, 17ος αι., Pax Ottomanica 

Ø  Gedik: προνόμιο άσκησης επαγγέλματος με ειδικά μονοπωλιακά προνόμια συγκέντρωσης και πώλησης. 

Ø  1699, Συνθήκη Κάρλοβιτς, εμπορικά δικαιώματα σε Τούρκους υπηκόους στην Αυστροουγγαρία. 

§  18ος αι. 

Ø  1718, Συνθήκη Πασάροβιτς 

Ø   Συνθήκη Κιουτσούκ-Καϊναρτζή 1774 (απελευθέρωνε την ελληνική ναυσιπλοΐα).