Αναπτύγματα δρόμων

Η περιοχή Κάστρο είναι το παλαιότερο κομμάτι του οικισμού και οι χρήσεις του πλέον περιορίζονται στην κατοίκηση. Το τμήμα αυτό αναπτύσσεται στον βασικό άξονα βορρά-νότου με τη ζώνη αυτή να είναι η πιο πυκνοδομημένη, ενώ η δόμηση αραιώνει αισθητά στη διεύθυνση ανατολής-δύσης. Οι δρόμοι αναπτύσσονται οφιοειδώς. Σε αυτό συμβάλει η μορφολογία του εδάφους με τις μεγάλες υψομετρικές διαφορές. Η ένοια του μετώπου είναι ισχυρή κατά κανόνα, κυρίως δε στις χαμηλότερες υψομετρικές ζώνες. Αντίθετα στις ανώτερες, που η πυκνότητα δόμησης είναι μικρότερη και η μορφολογία του εδάφους εντονότερη τα μέτωπα σπάνε και ο αδόμητος χώρος υπερισχύει επί του δομημένου.

Τα κτήρια ανταποκρίνονται σε ένα χρονολογικό φάσμα που εστιάζει κυρίως στα πρώτα χρόνια του οικισμού. Ωστόσο, λόγω της κατοίκησης τους μέχρι σήμερα, παρατηρούνται αρκετές επεμβάσεις-αλλοιώσεις. Τα αναπτύγματα που διαρθρώνονται κατά μήκος των δρόμων παρουσιάζουν ποικιλία ως προς τα ύψη των κτηρίων, τα ανοίγματα και τους εξώστες. Η είσοδος σε αυτά γίνεται είτε μέσω αυλής που παρεμβάλλεται του κτηρίου και του δρόμου είτε μέσω διαδρομής στο πλάι, όπου παράγεται ένα παιχνίδι κενών και πλήρων, είτε κατευθείαν μέσω της εισόδου του κτηρίου. Παράλληλα, ακόμα κι αν δεν υπάρχει κάποιος λόγος λειτουργικός, τα κτήρια δεν έχουν μεσοτοιχία, αλλά αφήνουν μια απόσταση της τάξεως των 40 εκατοστών μεταξύ τους. Το υλικό που κυριαρχεί είναι η πέτρα της τοιχοποιίας, σοβατισμένης ή μη. Τα κεραμίδια, το ξύλο και το μέταλλο στους εξώστες, τα κουφώματα, τα σκούρα και τα επιμέρους δομικά στοιχεία, συμπληρώνουν τον εν λόγω καμβά. Τα υλικά αυτά διαμορφώνουν φόρμες που ο πουνκτουισμός των λίθων, η γραμμικότητα του κελύφους των ανοιγμάτων και των στεγών και η καμπύλη του τόξου συνδιαλέγονται αρμονικά και διαμορφώνουν το δομημένο χώρο.