Στέγες:
Η στέγη του κτίσματος στηρίζεται από ξύλινα ζευκτά που συνδέονται μεταξύ τους με αντηρίδες ξύλινες συνθέτοντας έναν υπερστατικό φορέα. Σε δύο επάνω δωμάτια του κτίσματος υπάρχει ταβάνιασμα . Πιο συγκεκριμένα στο ένα δωμάτιο το ταβάνι αποτελείται από ξύλινες σανίδες που είναι τοποθετημένες παράλληλα μεταξύ τους ενώ τις περιβάλλει κορνίζα και οι αρμοί τους κλείνονται με ξύλινα πηχάκια. Στο άλλο δωμάτιο παρατηρείται ταβάνιασμα στη κατασκευαστική λογική του μπαγδατί (καλάμια καρφωτά σε δοκάρια στα οποία έχει πέσει σοβάς).
Συγκεκριμένα, η στέγη του κτιρίου είναι τετράρηκτη και στηρίζεται σε έναν σύνθετο υπερστατικό φορέα δικτυωματικού τύπου, αποτελούμενο από ζευκτά τα οποία συνδέονται μεταξύ τους με αντιρίδες. Τα ανοίγματα μεταξύ των ζευκτών γεφυρώνονται με λεπτότερης διατομής κορμούς, τοποθετημένοι ανά 1.5-2.0 μέτρα, κάθετα στους οποίους τοποθετούνται οι τεγίδες, σε απόσταση τόση ώστε να «φωλιάζουν» σε αυτές τα κεραμμύδια (στρωτήρες). Τα κεραμμύδια είναι βυζαντινού τύπου και οι καλυπτήρες εδράζονται στους στρωτήρες χωρίς τη χρήση κονιάματος.