Το Λοξό Γεφύρι

Το γεφύρι, το οποίο βρίσκεται στα δυτικά του οικισμού, κατασκευάστηκε περίπου το 1795. Πρόκειται για ένα σημαντικό τοπόσημο του οικισμού, του οποίου η ιστορία χάνεται στο βάθος των χρόνων. Το άνοιγμα του είναι 4,50μ.  και το ελεύθερο πλάτος του καταστρώματος 2,09μ. Το χαρακτηριστικό που το καθιστά ξεχωριστό αφορά την τεχνική ιδιαιτερότητα του σχετικά με τον άξονα του, ως προς την κοίτη, ο οποίος είναι πλάγιος κι όχι κάθετος.

Στις απαρχές της Τουρκοκρατίας  τα εδάφη των Αηδονίων πέρασαν στα χέρια λατίνων αρχόντων, οι οποίοι με το πέρασμα των χρόνων διαμορφώνουν ένα κοινωνικό και πολιτικό κέντρο στη Μεσσαρά με προεξάρχοντες φανατικούς ορθόδοξους όπως ο Μπίστης, ο ΚαΪρης, ο Αθανασίου κ.ά. Παράλληλα, ένα δεύτερο κέντρο αναπτύσσεται στο Κόρθι από βενετόφιλους καθολικούς. Τα δύο αυτά κέντρα αποτελούν άτυπους κοινωνικούς κόμβους εξουσίας, μεταξύ των οποίων αναπτύσσεται μία σχέση έντονης αντιπαλότητας, η οποία θα εξασθενίσει και θα μετατραπεί σε τοπικιστική αντιζηλία.Μετά τη ρωσική κατοχή θεσμοθετείται η θέση του κοτζάμπαση, δηλαδή ενός ορθόδοξου άρχονταπου αναλαμβανει την εξουσία. Πρώτος ήταν ο Νικόλαος Κότταρης το 1775. Έκτοτε, οι οικισμοί ανταγωνίζονται για τη θέση του κοτζάμπαση.Η Αρχοντική Στρατιά θα δημιουργηθεί για να ενώσει τα δύο κέντρα, τα Αηδόνια και τη Μεσσαρά, τμήμα της οποίας θα αποτελεί το Λοξό Γεφύρι.

Η πορεία Ξεκινούσε από τα Αηδόνια, διερχόταν τον ποταμό απ΄ το Λοξό Γεφύρι, κατέβαινε στο Κόρθι, έπειτα στις Χώνες, στη συνέχεια ανηφόριζε στο Γιαννισαίο, εξακολουθούσε ανεβαίνοντας το βουνό και πιο μακρυά διάβαινοντας τον Μεγάλο Ποταμό περνώντας από ένα άλλο αρχοντικό γεφύρι, αυτό της Στοιχειωμένης για να τερματίσει στην καρδιά της Μεσσαριάς. Μέχρι και τις πρώτες δεκαετίες του 20^ου αιώνα την στρατιά διέβαιναν έφιπποι οι άρχοντες, χρησιμοποιώντας την ως έμμεσο εργαλείο πολιτικής προβολής.Πλησίον του γεφυριού εντοπίστηκαν αγροτικό κτίσμα με μια δεξαμενή κι ένα πηγάδι, του οποίου ο μηχανισμός απεικονίζεται σε σκίτσο.