Στα πλαίσια του οικισμού της Στεμνίτσας διακρίνουμε τρεις επιμέρους συνοικίες: τα «Παλλαμηδέικα», τα «Μιγκλαρέικα» και το «Κάστρο». Ο διαχωρισμός και τα όρια των παραπάνω ενοτήτων, υπαγορεύονται από τα φυσικό ανάγλυφο της περιοχής (ρεματιές, υψώματα κλπ.). Πιο συγκεκριμένα η πρώτη, η οποία παίρνει το όνομά της από την οικογένεια του αγωνιστή Ρήγα Παλλαμήδη, ορίζεται από τις δύο ρεματιές που πλαισιώνουν το βορειοανατολικό τμήμα του οικισμού και περιλαμβάνει σημεία ενδιαφέροντος όπως τη Μονή Ζωοδόχου Πηγής, το νερόμυλο, τη Σχολή Αργυροχρυσοχοΐας, τη Βρύση Μπάρη κ.α. Η δεύτερη, που φέρει την επωνυμία της οικογένειας Μίγκλαρη, αντιστοιχεί στη πλαγιά της «Πέρα Μεριάς» και περιλαμβάνει κατοικίες ιστορικών προσωπικοτήτων (π.χ. Μίγκλαρη, Ιωάννη Γενναίου Κολοκοτρώνη κ.α.) , εκκλησίες (Αγ. Ιωάννης Πρόδρομος) κ.α. Τέλος η τρίτη εξελίσσεται νοτιοδυτικά του οικισμού και περιλαμβάνει αξιοσημείωτα κτίσματα όπως το Νικολετοπούλειο Πνευματικό Κέντρο, τη μονή του Αγ. Παντελεήμονα και όπως προδίδει το όνομα της το Κάστρο «Ηρώο». Τα ονόματα των συνοικιών, καθώς και τα οδωνύμια της περιοχής, αποδίδονται ως φόρος τιμής σε εξέχουσες προσωπικότητες και σημαντικά ιστορικά γεγονότα.
Ο βασικός δρόμος, η "δημοσιά", διατρέχει τον οικισμό από άκρη σ' άκρη. Κεντροβαρικά ως προς τον οικισμό, υπάρχει οργανωμένη πλατεία. Η πολεοδομική διάταξη του οικισμού είναι τέτοια, ώστε να μην προκαλεί σε χαλεπούς καιρούς.Είναι, δηλαδή, εσωστρεφής και αμφιθεατρική, κάνοντας έτσι τον οικισμό να προσαρμόζεται άψογα στο φυσικό του περιβάλλον και να εξελίσσεται με την κλίση που αυτό ορίζει.