Ανοίγματα

Η γεφύρωση των ανοιγμάτων (πόρτες, παράθυρα κτλ.) αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα που είχαν να αντιμετωπίσουν οι παραδοσιακοί χτίστες. Σε αυτές τις κατασκευαστικές περιπτώσεις γίνεται έντονα αντιληπτή η εφαρμογή της πανάρχαιας γνώσης του  «κτίζειν». Οι δύο βασικοί τρόποι γεφύρωσης των ανοιγμάτων είναι με κορμούς δέντρων, μονολιθικές πλάκες ή συνδυασμό τους. Το πλάτος του κάθε ανοίγματος εξαρτάται πάντοτε από το μήκος του διατιθέμενου υλικού (κορμός, πέτρα) και τις περισσότερες φορές δεν ξεπερνά το 1μ.στην περίπτωση που χρησιμοποιούνται κορμοί δέντρων, αυτοί είναι ιδιαίτερα σκληροί και άκαμπτοι προκειμένου να αποφευχθεί το φαινόμενο της κάμψης και του εφελκυσμού. Συνήθως χρησιμοποιούνται δύο ή τρείς και πακτώνονται στα πλευρικά τοιχία. Αντίστοιχα, στην περίπτωση που χρησιμοποιείται μονολιθική σχιστολιθική πλάκα, αυτή είναι τεραστίων διαστάσεων και βάρους, ικανή να καλύψει όλο το άνοιγμα και να συγκρατήσει όλο το βάρος των υπερκείμενων λίθων. Επίσης, σε αρκετές περιπτώσεις ανοιγμάτων συναντάμε την γεφύρωση με την μέθοδο των ανακουφιστικών τριγώνων. Στην πανάρχαια αυτή μέθοδο χρησιμοποιείται το εκφορικό σύστημα τοποθέτησης λίθων ή αλλιώς «γέρμα» προκειμένου να ελαφρυνθεί το βάρος από το μέσον της κατασκευής και να γίνει η κατανομή των φορτίων πλευρικά.