Το κτήριο αυτό ήταν παλιά ο φούρνος του χωριού στον οποίο όλο το χωριού έψηνε τα ψωμιά και τα παξιμάδια του μια φορά το μήνα. Το κτήριο βρισκόταν σε κακή κατάσταση μετά το σεισμό του 1956 όταν το αγόρασε η κυρία Διδώνη για να το επισκευάσει. Το κτήριο είναι χτιστό στο μεγαλύτερο μερός του με μικρές επεκτάσεις υπόσκαφες. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι 2 κυκλικές αίθουσες όπου ήταν οι φούρνοι. Στους χώρους αυτούς το δάπεδο κατά την ανακαίνιση κατέβηκε σε λογικό ύψος ενώ το προηγούμενο ύψος δαπέδου διατηρήθηκε περιμετρικά του δωματίου ως καθίσματα.
Η όψη του κτηρίου είναι απλη συμμετρική ενώ η γενικότερη διαμόρφωση του εξωτερικού του φούρνου παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον πλαστικά ενώ η πετυχημένη αποκατάσταση αναδεικνύει το πλάσιμο των όγκων και το παιχνίδισμα του φωτός. Στο εσωτερικό υπάρχει ένας κεντρικός χώρος που χρησιμοποιούνταν σαν κατάστημα για το φούρνο. Στο βάθος υπάρχει μεγάλη αίθουσα όπου ήταν το εργαστήριο παρασκευής και στο πλάι της πρώτης αίθουσας οι 2 φούρνοι.