ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ
Συναρτήσει της προαναφερθείσας παθολογίας των κτηρίων σημειώνονται σύγχρονες επεμβάσεις συντήρησης στα υφιστάμενα κτήρια, οι οποίες δύναται να χωριστούν σε δύο μεγάλες κατηγορίες: μικρές και ήπιας μορφής και μεγάλες και περισσότερο δυναμικές. Οι διαχωρισμός αυτός θα βοηθήσει στο να αντιληφθεί κανείς το βαθμό της αλλοίωσης της φυσιογνωμίας του εν λόγω παραδοσιακού οικισμού.
Οι μικρές επεμβάσεις και ήπιας μορφής είναι αυτές οι οποίες σέβονται την αρχιτεκτονική ταυτότητα του κάθε κτηρίου και δεν επιδιώκουν πάρα μόνο επεμβάσεις συμβατές μορφολογικά, οικοδομικά (όσον αφορά στα υλικά και στον τρόπο κατασκευής) και αισθητικά με την προϋπάρχουσα κατάσταση. Οι περισσότερες δε από αυτές είναι αναστρέψιμες. Τέτοιες επεμβάσεις θεωρούνται:
· Η αντικατάσταση των φθαρμένων στεγών είτε εξ’ ολοκλήρου, είτε μεμονωμένων ξύλινων στοιχείων που χρήζουν αντικατάστασης, με σεβασμό όμως στην προϋπάρχουσα μορφή της. Για παράδειγμα στο κτήριο 240 η ξύλινη στέγη έχει αντικατασταθεί πλήρως με νέα η οποία ακολουθεί μορφολογικά και κατασκευαστικά την προϋπάρχουσα (τετράριχτη και με το σύστημα των ζευκτών).
· Tα αρμολογήματα των εξωτερικών τοιχοποιιών με τσιμεντιτικά κονιάματα, προκειμένου να ενισχυθεί η τοιχοποιία. Εδώ αξίζει να σχολιαστεί ο τρόπος με τον οποίο γίνεται το αρμολόγημα. Σε πολλές περιπτώσεις το αρμολόγημα δεν γίνεται με επιμέλεια, με αποτέλεσμα να καλύπτει, εξ’ ολοκλήρου την αργολιθοδομή της τοιχοποιίας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα αφενός την αισθητική όχληση και αφετέρου, όσο πιο παχιά είναι η στρώση του, τόσο δεν επιτρέπει στην τοιχοποιία να αναπνέει, με αποτέλεσμα τη δημιουργία άλλων προβλημάτων σε βάθος χρόνου (συγκέντρωση αλάτων στη μικροκλίμακα των υλικών, που οδηγεί σε αποσάθρωση). – παράδειγμα
· Η αντικατάσταση των ξύλινων κουφωμάτων με αλουμινένια, η οποία δημιουργεί περισσότερο αισθητικά προβλήματα, και είναι μια λύση αναστρέψιμη.( K 324 σπιτι πανω σε καμαραra 240.
· Η αντικατάσταση του δαπέδου των εξωστών ή και ολόκληρων των εξωστών από αντίστοιχους μπετονένιους. Αν και παρατηρείται ασυμβατότητα ανάμεσα στα αρχικά υλικά κατασκευής και στις σύγχρονες επιλογές, εν τούτοις, δύναται να χαρακτηριστεί ως ήπια επέμβαση, όταν μορφολογικά σέβεται το προϋπάρχον στοιχείο. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι οι εξώστες του γωνιακού κτηρίου K301.
Οι μεγάλες επεμβάσεις είναι εκείνες οι οποίες αλλοιώνουν αισθητά τη μορφολογία, την κατασκευαστική δομή του κτηρίου, προκαλώντας αισθητική όχληση. Οι επεμβάσεις αυτές δύναται να χαρακτηριστούν ασύμβατες και μη αναστρέψιμες. Οι κυριότερες που έχουν εντοπιστεί είναι οι ακόλουθες:
· H προσθήκη τμήματος σε υφιστάμενο παραδοσιακό κτήριο. Η επέμβαση αυτή αποτελεί πλειοψηφικά τη χαρακτηριστικότερη, που εμφανίζεται στους περισσότερους οικισμούς. Αποτελεί μια δυναμική κίνηση η οποία αλλάζει εξ΄ ολοκλήρου τη μορφή και τις αναλογίες του κτηρίου. Ακόμα και αν θεωρηθεί αισθητικά επιτυχημένη, δεν παύει να αλλοιώνει και να κιβδηλοποιεί τη μορφή της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η επέκταση κατά μήκος του κτηρίου με αριθμό 53, με τη προσθήκη δωματίου στο ισόγειο και βατού δώματος (βεράντας) στον όροφο.
· Η αλλαγή των ξύλινων πατωμάτων και η αντικατάστασή τους με πλάκα από οπλισμένο σκυρόδεμα, δημιουργεί ασυμβατότητα στη στατική συμπεριφορά μεταξύ του νέου επιπέδου και των εξωτερικών τοιχοποιιών από αργολιθοδομή, καθώς και αισθητική όχληση. (K140)